Ben hiç okul idaresine ilkokul 2.sınıfta gönderilen bir çocuk olmadım. Oğlum okul idaresine gönderilecek kadar 'Yaramaz' bu kelimenin ne sözlük anlamını seviyorum ne de kullanılış şeklini. Bunu nasıl karşılayacağımı da bilmiyorum. 'Gayet normal, olabilir böyle şeyler' diyecek kadar doğal da gelmiyor.
Bitmez tükenmez enerjisini kanalize edeceği yollar arıyor, buna uygun şeyler yapmaya çalışıyoruz. Evden okula kadar yürünen cadde boyunca ağız dolusu şikayette bulunuyor aileler.
Anlamakta çok zorlanıyorum. Kızının tokasını çekti diye, yakasını boyadı diye, silgisini karaladı diye, ismine tekerleme uydurdu diye neden koca koca insanlar 7 yaşındaki bir çocuğun yolunu kesip hesap sorar?
Çok tuhaf hissediyorum kendimi. Annemi aramaya korkuyorum. Ne zaman telefonu elime alsam artık yanımdaki herkesin duyabileceği bir sesle 'nolur bişey olmasın, lütfen annem söylenmesin, lütfen anneme biri şikayete gelmemiş olsun' diyorum.
***
- Neden okul idaresine gönderildiniz anlatmak istermisin?
- İstemem...
- Ama ben anlatmanı istiyorum.
- Hem soruyorsun ister misin diye hem de anlat diyorsun.
- Ben senden duymak istiyorum.
- Önemli bir şey değil beslenme çantalarımızı atıyorduk o yüzden gittik.
- Önemli olmasa idareye gönderilmezdiniz öğretmeniniz çözebilirdi sorunu.
- Aslında evet anne öğretmen çözebilirdi. Çözemiyor anne ya...
***
Not: İda ben babası konuşurken daha ilkokul 2.sınıfta okul idaresine gönderilir mi bir çocuk olacak şey mi ben görmedim hiç böyle bir şey diye sitem ederken eşime sen gördün mü diye sordum sustu kaldı. Gülecek gülemiyor evet diyecek diyemiyor karşıdan işaretlerle bana destek olması için şekilden şekile giriyorum 'yooookkk ben de görmedim' dedi.
Biraz önce (İda uyudu tabi) gelmiş 'ebru ben okulun 2.günü müdürden tüm okulun önünde dayak yedim, sonra bazı günler sınıfta camdan atlayıp kaçıyordum yine dayak yedim biliyor musun' dedi.
henüz 7 yaşında,henüz 7 yaşında bir oğlum olmasa da İda'nın yaptıklarını çok da anormal bulduğumu söyleyemem. Öğretmenler çoğunlukla bazı çocukları birkaç yaramazlığından sonra mimler ve artık en ufak bir konuda bir üst mertebeye bu konuyu taşımaktan geri durmaz. İda'nın adı çıkmış 9'a inmez 8'e.Boşverin derim, yaramazlık zeka belirtisidir :) varsın pısırık olacağına olay çıkaran olsun.
YanıtlaSilHoşgeldin Bir Annenin Paylaşımları;
YanıtlaSilÖğretmenlerin işine geliyor ikna edip susuturmaya çalışmaktansa, ilgisini başka şeylere çekmeye uğraşmaktansa klasik yöntemler.
Ama şu var 2 yaşından beri kreş ana sınıfı okul yaşamı var İda'nın ve her öğretmende ortak kanı durmuyor susmuyor:(
Ebrucuğum,
YanıtlaSilArmut dibine düşermiş!
İda delikanlı, baba armutun dibine düşmüş bigi gözüküyor! :))
Sorma ekmekçim:) Ama umuyorum bu dozda bırakır aksi halde elinde sapanla camları indirecek ve daha sayamayacağım birçok şey yapacak.
YanıtlaSilBu arada senin dendyimlerine de çok güveniyorum senin çocuklar nasıldı? Normal mi yani bu durum?
dendyimlerine =tabi ki deneyim diyecektim olmamış:)
YanıtlaSilAnladım oni! Zaten, ben de yanlış yazmışım bir üstte! :))
YanıtlaSilGüvenin için sağolasın, şimdi bilmem ki ne desem? :)
Benim çocuklarım hareketli çocuklardı, ama, benim kişisel tecrübelerim sana doğrudan fayda sağlar mı, bilemiyorum. "İdareye çağrılma" deneyimim olmadı, hiç!
Onların öğrencilikleri boyunca şunu öğrendim ki, her çocuk farklı özellikte ve karakterde, tek bir davranış tipi yok.
Bu durumda,çocukların öğretmenleri ve okul idaresi tarafından iyi yöneltilmeleri gerekiyor ki, çocuklar kuralları esnetseler bile kontrol sağlanabilsin.
Baksana, İda söylemiş zaten, "öğretmeni sorunu çözememiş".
Bir de, çocukları öyle idareye filan çağırmadan, sınıf öğretmeni çözüm getiremiyorsa rehber öğretömen tarafından çocukların dinlenmesi lazım. Ama, kalabalık okullarda bu aşamalar atlanıyor ve çocuklar suç işlemiş muamelesi görüyor, maalesef.
Teşekkür ederim canım.
YanıtlaSilMaalesef öyle bir muamele görüyor ve korkuyorum bunu içselleştirmesinden. Aman daha önce de gittim bişey olmuyor diyerek pervasız davranmasından. Sınıfları çok kalabalık psikologa da gittik biliyorsun spor vs.gibi etkinlikler önerdi onu da yapıyoruz ama okul daha doğrusu sınıf içi düzene karşı garip bir direnç gösteriyor.Toplantıda öğretmenin haline de üzülüyorum. O kadar farklı farklı ki aileler ve tabi çocuklar. Ne büyük bir sabırmış. Babasıyla satranç oynuyor onda bile sehpanın kenarından tutunup amuda kalkıyor:(
Siz elinizden geleni yapıyorsunuz, çocuğu izliyor, ne yaparız diye uzmana danışıyorsunuz, ilginiz üzerinde. Eh, bu durumda biraz oluruna bırakıp, büyümesini beklemek en iyisi...
YanıtlaSil:))
Öyle ekmekçim oluruna bırakmaktan başka çare yok ama çok endişeliyim de.
YanıtlaSilBedensel olarak zarar görmesinden de korkuyorum her gün bir yerinde yara bere. Koşmaktan sesi kısık. Neticede cidden bebekken daha kolaydı sanki.
benim kızlarımda çok yaramaz-dı-. büyük kızım 4. sınıftayken kendi sınıfında dövdüğü çocuklar yetmezmiş gibi yan sınıflara gidip ordaki çocukları haklıyordu. açıkçası büyüğü için çok fazla bir şey yaptığımı söyleyeym çünkü öğretmenleri çalışkan olduğu için hoşgörüyor veliler anlayışlı davranıyordu. bende biliyordumki büyüyecek bütün bunlar geçecekti. öyle oldu. evde ufak tefek sorunlarımız olsada çok şükür okulla ilgili sorun kalmadı. gelelim küçük kızıma. onun için elimden geleni yaptım hala yapıyorum. psikoloğa gittim birinci seanstan sonra ikinci senasta bitirirzi dedi. oysaki yardıma ihtiyacımız vardı. psikologlara zaten inancım yoktu iyice kaybettim. her gün okula gidiyorum. kontrol ediyorum ama ne yazıkki büyüğünden beter çıktı. çok küfrediyor. dayak atıyor. dayak yiyor. hiçbir şeyden korkmuyor. her öğretmen çözeğiz dedi ama dinlemiyorlar bile. özellikle sınıfındak bir arkadaşının yalancılığı ve ailesinin o çocuğu kayırması yüzünden iyice saldırgan oldu. onu anlayabiliyorum. sorunlarıyla ilgilensin diye başka bir öğretmene vermişler. dün öğle tatilinde koridorda yüzlerce çocuğun gürültüsü içinde su'ya laf anlatmaya çalışıyor. tesadüfen karşılaştık. 'hayırdır hocam?' dedim. tam olarak hatırlamıyorum ama söyledikleri şöyleydi. sorunlu çocukları aramızda paylaştık su bana düştü. düşünebiliyor musunuz konuşmak için ne kadar uygun bir ortam. bu öğrenci için ayıracağın uygun bir ortam zaman yoksa ben yardımcı olabileceğine ne kadar inanayım. sabrediyorum. uamrım düzelecek. sabredin ebru hanım her şey geçecek. güzel günler göreceğiz. :))
YanıtlaSilGöreceğiz değil mi:)
YanıtlaSilSevgili Sarya benzer şeyler yaşayıp karşılaşınca seviniyorum. Tabi sevinmek sadece sonuç. Beni anladınız anlatamasam da:)
İda'nın da derslerle ilgili sıkıntısı yok. Öğretmeni dersler sözkonusu olunca memnun ama diye başlayan bir cümleye girdiği an kaçıvermek geliyor içimden:) Psikologlar konusunda haklısın. Geçen yıl devamlılığı sağlamak için sürekli içimize şüphe düşürüyor ve kadame kademe soyuyordu kurum bizi. Ama sözkonusu çocuk olunca da herşeyi yaptık mı sorusu evet olana dek denemekten vazgeçemiyoruz ve onlar da bunun ticaretini yapıyordu.
Bir de canımı sıkan diğer annelerin tutumu. İda'nın da yüzünde tırnak yaraları olur eve geldiğinde kim yaptı dediğimizde isim bile vermez. Ama İda birine bir şey yaptığında annemin yolunu kesip idadan hesap soranlar annemden hesap soranlar. Anneme sizinkiler yapmıyor mu de geç üzülme diyorum. Annemse 4 çocuk okula gönderdim bunun gibisini görmedim diyor:)
YanıtlaSilSevgili Sarya kızma nolursun ama çok güldüm büyük kızına diğer sınıftaki çocukları da dövmesi çok hoş gözümün önüne getiriyorum da ne kadar da sevimlidir. Erkek çocuklarda alıştık artık ama kızlarda pek hoş şimdi kardeşine filan vuruyor mu?
YanıtlaSilKüçük kızın da çok hoş ne kadar yorucudur senin için tahmin edebiliyorum.
Lisa Simpson gibi bir oğlum olacağına, Bart Simpson gibi bir kızım olsun... diyorum.
YanıtlaSilgerçekten çok sevimli ve çok güzeller. yüzlerine bakınca asla inanmazsınız yaramaz dediğin kızlar bunlar mı diye. aslında onlar adına seviniyorum sessiz kalmıyorlar. haklarını arıyorlar. susmuyorlar. sorguluyorlar. ikiyüzlülüğe, yalancılığa, yalakalığı asla tahammül etmiyorlar. dediğiniz gibi en ufak şeyde gelip şikayet etmiyorlar. kendi işlerini kendileri hallediyor :) küçüğü için yalnızca arkadaşları küfür etmesin istiyor. benimde tek istediğim bu. tembihliyorum , ya da neden küfrediyorsun diyorum. ' ya anne beynini s*ktiğimin kızı biraz yürekli olsun bu kadar ailesinin arkasına sığınmasın ailesi hep yanında olmayacak... ben onun babasının annesininde beynini s*keyim suç o ibnelerde... ' işte durum bundan ibaret. :)) ablası ona pek bulaşmasa da her çocuk gibi kavgaları var.
YanıtlaSilBana gelince ebrucum evet yorucu, üzülüyorum ama şunu deyip kendimi rahatlatıyorum, 'hayatta her şeyi doğru yapacaksın diye bir şey yok istediğim gibi hanım hanımcık kız çocukları yetirştiremedim, olmadı, n'apayım!..'
Ulaş hala sayfa çalışmıyor bakıyorum arada bir ama. Umarım senden de dinleriz bir gün böyle serzenişler:)
YanıtlaSilSaryacığım çok haklısın doğru yapacağız diye bişey yok ama o sorgulama yok mu ah bitmiyor değil mi?İda da hiç şikayet etmez kendi işini kendisi halleder:)
Unuttum eklemeyi hanım hanımcık bembelere bürünmüş sindy kılıklı kız çocuklarından daha iyi böyle Ulaşın dediği gibi belki:)
YanıtlaSil