Son hızla ilerleyen bir arabanın altında kalıyor düşlerim. Bedenim acıyor. Bilmediğim dillerde sözleri aslında hiç yazılmamış bir yığın şarkı uyduruyorum. Sesim öyle yabancı ki bana. Yine çok uzaktayım. Bir çocuk çamurla oynuyor, çamuru kıskanıyorum. Yeniden şekil vermelerini istiyorum. Gözlerimi, ellerimi, ayaklarımı yapmasın çocuklar. Bakmak, dokunmak, kaçmak istemiyorum artık.
Resim:Sarolta Ban
Not: Çok az kaldı hüznü kovmama.
Kadın ne oldu sana. Günlerdir ne bu hüzün... Hüzün iyidir ara ara ama artık şöyle bi silkelen bakalım. İda'dan bahset, kocadan bahset, istediğin makinadan bahset...
YanıtlaSilDilerim o hüznü biran önce kovarsin ve sadece b6yle guzel yazmaya devam eder yasamassin..
YanıtlaSilSevgiler..
anammmm...sanki benim için yazılmış:)
YanıtlaSilCamurdan pasta yapardik biz...
YanıtlaSilbu dönüşüm süreci, devam et izle, sonu güzel olacak korkma
YanıtlaSilİda yaşlarında iken annem ablasını kaybettiğinde hep matem okurdu. Yas tutardı. Evimizin saçaklarından hüzün akardı. O kadar umutsuzluk çökerdi ki üzerime o çocuk halimizle ruhumuz ezilirdi altıda kalarak. Çocuklarımıza umut aşılayarak besleyelim. Sabır aşılayarak besleyelim. Hak ve hakkaniyet aşılayarak onları besleyelim. Büyütelim. Ölsek bile yaşadığımızı bilelim.
YanıtlaSilYazı da çok güzel, derin ve anlamlı resim de...
YanıtlaSilkeşke seni daha önce tanısaydım.Hayatta keşkelere yer yok gerçi.
YanıtlaSilHüznü kovmamak gerekli.Kalbin ruhu çekilir o zaman:)
kov artik gitsin, ben sana yakistiramiyorum :) enver daha iyi canim, cok saol. umarim oglusunda iyilesmistir. ikinizide opuyoprum xxxx
YanıtlaSilHissettiklerini öyle güzel anlatmışsın ki...hüznü kovman dileğiyle...
YanıtlaSilçok etkileyici...
YanıtlaSilebru bir seni bir deli anne yi okuyunca yeeteeeer diye çığlık atasım geliyor.
YanıtlaSilkovalanır elbet, gider o da bırakır gök mavisi günleri avuçlarımıza tadını çıkaralım diye. ama biliriz de içten içe aslında gitmemiştir uzağa, içimizde bir yerlerde gizlenmiştir sadece...
YanıtlaSil''Not: Çok az kaldı hüznü kovmama.''
YanıtlaSilumarım bir an önce hüzünün yerini mutluluğa bırakır
Bende diyecektim Ebru bu aralar huzunlusun, kov artik bu ruh halini :)
YanıtlaSilÇok güzeldi çok..neden bu hissi taşıyan bu kadar çok insan var ki...
YanıtlaSilKedim hoşgeldin tekrar:) İyi oldu gelmen. Yok aslında hep böyleyim eski sayfalar örnektir:) Biraz geriye dönüşlerin fazla olduğu zamanlardaydım.
YanıtlaSilRuhmun Cesareti aslında yaşarken daha pozitifim ama bir yanım böyle:)
Profösör İda'ya daha doğrusu evde yılgınlık yansımaz sadece buraya:)
Taze Annem biz de canım:) Gazoz kapaklarının da içine çamur doldururduk:)
Gugukcuğum yok yok bende pes etmek yoktur geçecek evet canım:)
Öz'üm canım hoşgeldin sen de :) Benzer şeyler yaşıyoruz galiba.
Kirazcığım teşekkür ederim.
YanıtlaSilPınarcığım kovmak dedimse biraz ardıma atmak sanırım:)
Özlem annem İda iyileşiyor hızla canım. Canım böyleyim ben :)) Bazen biri diğerinin önüne geçiyor ama şimdilerde hüzün ağırlıklı.
Sevilay teşekkür ederim:)
Özlem teşekkür ederim.
Küçük Mucizem isyan yok canavar gibiyiz:)
Mayam tam budur durum canım. Kovsam da bir yanda pusuda her zaman.
YanıtlaSilAryacığım hüzünlü ama ne bileyim canım mutsuz da değilim ki garip bir hal:)
New York'dan geldim geldim:)
Mavi Tutku bilmem ki:)