Hani arada bir oturduğum yerde gidip duruyorum ya çocukluğuma bu kez bedenen de gittim. Gece yazsam çok başka olacak biliyorum. Koskoca bir el göğsüme bastırmış gibi hissedeceğim yine ,tıpkı bahçeye adım attığım an gibi.
Köşede ağaçların altında kurulmuş masada oturan babamı gördüm. 'üzmeyin' diyordu. Bu kez kimseyi üzmeden, yormadan gezdik yeşilin içerisinde. Ben bu evin bahçesinde çok evcilik oynadım. 'Cicianne' derdik hepimiz babamı 8 yaşında evine alıp yaşamı öğreten kol kanat geren ailenin evi. Bu evde büyüyen bir başka çocuk ise babamı tedavi etmeye çabalamıştı:(
Karmakarışık hissettim. 20 yılı geçmiş adım atmayalı. İçerisinde ahşap dolapları olan bu evden ciciannem çıkmadı. Patates kızartmasının kokusu da yoktu. Bastıkça gıcırtılarını duyduğum merdivenler, ahşap balkon yoktu. Ne çok şey yoktu aslında. Ciciannem,Aral Dedem, büyüttükleri babam...
İçeride sıra sıra kitaplar ve kocaman masa duruyordu. 'Satılık' yazmışlardı. (sanırım çocukları) Ne çok istedim alabilmeyi. Biliyorum kim alsa yerle bir edip bina dikecek. İçeride gülmelerimiz, bahçede babam kalacak...
Geçmişe gitmek, gidip de dönmek, dönüp aklının bir köşesini orada bırakmak iyi mi kötü mü bilmiyorum. Bildiğim ağaca takıp yırtılan eteğim ve 'haddiiii bakalımmm patates hazır' diyen ciciannem çok sevindi bizi gördüğüne.
Ben de tam fotoğraflar nereden diyecektim. Duygu yüklü bir yazı ve o duyguyu fotoğraflardan hissetmek de mümkün. Sahiden farklılar.
YanıtlaSilgecmiş sadece bellekte kalanlar
YanıtlaSilve ruhta kalanlarda yaşasada mekanlarda insanı tutuyor.gelecekte güzel olacak sevgili nidam sevgiyle mutlu kal canım.
ne iyi etmişsin gitmekle...geçmişinle yüzleşmişsin , o günler ile bu günleri kardeş etmişsin..güzel cesaret..
YanıtlaSilçok güzel bir yazı olmuş ebru. kızarmış patates kokusu burnuma geldi sanki..
YanıtlaSilçocukluğuma gittim bende sayende.. hatırlamak hüzünlendirse de bana hep keyif vermiştir...
Sevgili Burak gülme ve ağlama aynı anda:) Öyle bir dokunduk geçtik.
YanıtlaSilSelinkacığım geçmiş herşeyi ile güzel aslında değil mi unutmamalı.
öz'üm canım çok zaman aldı toplayıp cesaretimi gitmek:)
Gamzeciğim ben de karışık duygularla hatırlarım hep hüzün mü mutluluk mu ikisi kol kola mı?
İnsan çocukken yaşadığı yerlere sonradan gidince, her şey ne kadar küçülmüş gözüküyor gözüne, değil mi? Oysa hep hatırlamalıyız, onlar küçülmedi, biz büyüdük.:))
YanıtlaSilGeçmişe yolculuk iyidir, tazeler bizi.
Tam dediğin gibi oldu ekmekçim. O sokaklar ne kadar genişti bu bahçe kocamandı. İda'ya baktım güldüm benim o zamanlar gördüğüm gibi görüyor olmasına güldüm. aynı duygularla değil ama aynı ölçülerle.
YanıtlaSilcidden iyi oldu bu yolculuk.
Satılacak olması, hayatın devam ettiğinin bazen üzerimize basa basa kazıdığı gerçeklerden...
YanıtlaSilNeyse ki anılarımız en az o mekanlar kadar gözlerimizde, kulaklarımızda, yüreğimizde de yaşadı. Neyse ki gözlerimizi kapattığımızda her şartta oralarda gezebileceğiz.
(yorum yapmakta sıkıntı yaşıyorum)
Hayat devam ederken vakit kalmıyor bazı makanlara yıkmadan biri görmüş olmak iyi oldu.
YanıtlaSilYorumların aksaklığını ben de anlamadım ben de çok zorlanıyorum yine genel bir sorun mudur?
insan bikere gittimi geri gelmesi zor oluyor beden gelsede ruh orda kalıyor malesef ama en güzeli hep güzel anılarla hatırlanması..
YanıtlaSilBen de gitmiştim 3 yıl önce çocukluğumu yaşadığım eve. Nasıl tarifsiz bir duygudur o, nasıl bir histir bilirim.
YanıtlaSilah çocukluk. ah güzelim yıllar. unutmak istersin yad edersin, dönmek istersin acı çekersin.
YanıtlaSileşsiz. muhteşem eşsiz hepsi içiçe
Yerle bir olsa bile bu şirin ev,gözlerini kapattığın anda herkes yanında değil mi Ebrucum...
YanıtlaSilSevgili Serap Asya çok iyi geldi bana hüzünlendirse de yapmak lazım arada:)
YanıtlaSilSanemciğim tuhaf değil mi? Herşeyin küçük gelmesi gözüne. Burası daha büyüktü diye diye hatırlamak.
Mucizemm canım hafıza çok iyi bişey öyle mutluyum ki orada hatırlamadığım ne çok şeyi hatırladım.
ebruşum hem de nasıl babam vardı ciciannem vardı gülen gözleriyle.
Geçmişe arasıra gidip dokunmanın faydasına inanırım ben, bence çok iyi birşey bu, arada dellenip yaparım ben.İnsana anıları kim olduğunu unutturmuyor
YanıtlaSilbüyüdüğüm, kendimi bulduğum ev, bana da tarifsiz şeyler hissettirir... her yerine dokunmak anıların peşinden koşmak hatırlamak isterim. fotoğraflar da yazı da derinden etkiledi beni...
YanıtlaSilSenle birlikte bende hüzünlendim Ebrum...
YanıtlaSilgeçmişle çocukluğumuzun en saf anlarıyla karşı karşıya gelmek nasıl anlatılmaz bir duygu değilmi Ebru..Her satırdan hissettiğin özlem akıyor resmen, iyiki böyle güzel anlarımız var hatırlanmak üzere...
YanıtlaSilDün gece yatarken ruhum bir önceki evimizdeydi gezdim tüm odalarında sen en güzelini yapıp bedenen gitmişsin.Babacığını gözümün önüne getirdim yazını okurken nan sen yazarken ne kadar duygulandıysan okurken ben o kadar duygulandım..
YanıtlaSilne güzel bir seydir.cocukluguna kisa bir yolculuk yapmak.
YanıtlaSilbüyümek ne garip...çocukluğum içimde sanki yamayla tutturulmuş bi parça...hayatımın garip bi yerinde..ne zaman çocuktum..ne zaman büyüdüm ayrımında bile değilim....:(
YanıtlaSilGeçmiş insanın burnunun direğini sızlatıyor.Boğazda bir düğüm...Ne güzel mutlu hatırlayacak anıların var...
YanıtlaSilSevgili Ayla geçmişin önemine çok inananlardanım ben de.
YanıtlaSilAnne Kaleminden hep birlikte yolculuk yaptık sanırım değil mi:)
Yaruzeciğim üzmek istemem kimseyi ama öyle işte be canım:)
Meyracığım yazmak ne güzel bir dışavurum değil mi:)
İkiz Annem ortak oldun sesime:)
Aslıcığım hem de nasıl.
Dilekciğim dönüp bakınca inanamıyor insan değil mi?
Sevilaycığım anılarımız ve hatırlamaya meyilli yüreklerimiz değil mi?
İlk ziyaretimde donukladım kaldım..
YanıtlaSilHüzün veren bir post, duygu dolu bir adaş, yazınızla bende gittim bir yerlere ne kadar da içtenlikle yazmışsın öykünü..
Bu şiirde buldum yazgının özetini..
nida ersin
------------------------------
Geriye sararan resimler kalır geçmişten
Resimlerin bile yaşlanır
Gülüşün eskir
Gün gelir
Yaprağın yeşilini kıskanırsın
Çünkü sen çoktan sararmışsındır
Denizdeki dalgayı kıskanırsın
Çoktan durulmuştur heyecanın
Resimlerde kalmıştır o gülümsemeler
Yalancı baharlarda yeşeren ağaçların
İlk yağmurda dökülen çiçekleri gibidir güzelliğin
Bir çığın düşüşü gibidir zaman
Yaşanmamış ne varsa ardına takarak
Düşer büyük bir hızla bilinmeyenin boşluğuna...
M.Ç
Nida Ersin hoş geldin ne güzel geldin şiirle.
YanıtlaSilHadi ya yikarlar mi acaba? Iyiki gitmisin o zaman. Cocukluk anilari beyne kaziniyor degil mi? Fotolara baktim cok hos hepsi...
YanıtlaSilDidem
www.didemuzuncaova.blogspot.com
ankara ile bu resimdeki mekan arasındaki fark
YanıtlaSiltoprak ile betonun rekabetini cağriıtırıyor
Ne guzel gecmise yolculuk olmus Ebru'cum insallah bir sekilde sahip olursunuz o eve :)
YanıtlaSilgeçmişe yolculuk yapmış anıların canlanmış
YanıtlaSilfotoğraflar da çok duygusal geldi bana
güzel anıları hatırlatan yerler hep aynen kalsın istiyoruz değil mi
kimler alacak burayı kimbilir ne yapılacak buraya
keşke bu hali ile korunsa
eskiyi eskide bırakın derler hep ama böylesi hiç eskimez ki?...İyi ki de eskimez...
YanıtlaSil(gittiğini saymazsak tekrar hoşgeldin Ebrum:)
Didemciğim umarım yıkmazlar.Yıksalar da fotoğrafladım zihnime ne yapalım:(
YanıtlaSilZihni Abi kesinlikle öyle bir de eski ve yeni ebru (genç-yaşlı)
Şeymacığım olamayız sanırımama umarım iyi biri alır.
Mavi Anneciğim unutmuştum neye benzediğini ama artık unutmam umarımaynı kalır.
Banucuğum hoşbuldum canım.
Blogların bir çoğuna yorum gönderemiyorum adsız olarak denemelerim de olmadı dün gece. Bugün de iş çok yoğundu bakamadım kimselere:(
ah o duvarların dili olsa da konuşsa.. ne kahkahalara, hayallere, düş kırıklıklarına, sevinç ve özlemlere şahit oldu o duvarlar.. çocukken bir an önce büyüyüp yeni dünyalar keşfetmek istersin, büyüdükten sonra ise o dünyaya geri dönebilmeyi. sen de çok güzel anlatmışsın ebru, seninle birlikte gezdim o bahçede, tırmandım o ağaca, elinden tutarak :)
YanıtlaSilGuzel anilar. Cok guzel bir yolculuk yapmissin. Hayatta bazi anlar vardir, hic gozunun onunden gitmez o sahneler, sende oyle olmussun :)
YanıtlaSilBen de gitmiştim 25 yıl sonra çocukluğumun evine, apartmanlar arasında bahçeli ve tek katlı kalan oydu. Dikilmesine tanıklık ettiğimiz meyve ağaçlarından gizlice birkaç çeşit meyve kopardım. Evin yeni sahipleri evde değildi. Olanağım olsa geri almayı çok isterdim.
YanıtlaSilYazın, geçmişe götürdü beni teşekkürler...
Müzii can öpüyorum.
YanıtlaSilTaze Annem hiç hatırlamadıklarım bile aklıma geldi güzeldi hem de çok.
Aysema Hocam ben de çok istedim alabilmeyi olmuyor olamaz da. Ama hatırladıklarım güzeldi sizin de öyledir.
hani söylenecek çok söz var ama içimden sana sadece bu şarkıyı göndermek geliyor şu an,yıllardır durur bir köşemde.
YanıtlaSilbabamın evinde....
http://www.youtube.com/watch?v=5sFm3_rtcwI
Nil:)) Çok teşekkür ederim dinliyorum dalıyorum sevdiğim de bir grup iyi geldin..
YanıtlaSil