Ne kadar çok affedersen o kadar çok kırılıyorsun. Başka başka yerlerinden ve hep başka şekillerde.
Kapı önünde hazır durmalı bavulu insanın. Gidersem ne gerekir dediğinde olmasını istediklerin hazır beklemeli. Belki onlar çağırmalı. Onlar 'haydi git' demeli. 'vakit geldi' demeli, bırakmalı avuçlarına kendini. Duyuyorum sesini biliyor musun? Fısıltıyla değil üstelik avaz avaz çağırıyor.Bir ben mi duyuyorum bilmiyorum. Benden başka duyan varsa ve ardıma takılırsa gidemem ki!
Parmaklarımı bastırıyorum gözlerime sımsıkı. 'Dur diyorum, dur bakma, ağlama,kızma, sevinme,yaşadığını belli etme. Işık girmesin aralıklarından.
Nereye kaçarsam kaçayım sana çıkıyor bütün yollar. Her köşe başından dönüp dönüp kayboluyorsun Yazmak yetmiyor, susmak yetmiyor, ağlamak yetmiyor. Özlemek hiç yetmiyor seni anlatmaya.
Bir bavulla konuşuyorum biliyor musun görmediğim ama kapı önünde hazır tuttuğum. Sesini duyuyorum her gece. Biliyorum beni götürmek değil derdi. Kendisi gidecek. Açsam her yana saçılacağından korkuyorum.
Açsam kaybolacağımdan korkuyorum.
Çok şey istemiyordum. Güneşte bekletip kurutsalar ve sımsıkı kapatsalar bir kavanoza yeterdi. Bakar görürdüm, görür gülümserdim. Yanlışlıkla çarpılan bir elde tuz buz olur biterdim.
Gitmek istiyorum. Aslında belki de gelmek bilmiyorum!
ilk baharda sadece gelinir.
YanıtlaSilhayırdır inşallah!
Hepimizin içine zaman zaman geliyor sanırım bu duygu.
YanıtlaSilAma sen hiç gitme Ebrum hep burada kal..
"Ne kadar çok affedersen o kadar çok kırılıyorsun. Başka başka yerlerinden ve hep başka şekillerde."
YanıtlaSilSonrasını okumamış gibi olacağım ama.. ben ilk satırı sevdim. Affetmek, karşı tarafın hayatına devam etmesi için sunduğumuz lütuftur. Ama ne yazık ki ona rağmen, hayatına devam bize "muhtemelen" sıfır lütufta bulunacaktır... Kırılmamız da bundandır sanırsam..
ESE
:) tanıdık bu duygular bana
YanıtlaSilbknz: bir gün önceki gönderim...
"Estarabimm.... "Estarabimm.... "Estarabimm.... "Estarabimm.... !"
YanıtlaSilHayat aramaktır. bir gizi aramak, gerçeği aramak bir bilmeceyi çözer gibi. Sırf bu yüzden gitmek istersin. Bu yanlış yorumlanır oysa ne kadar insancıl bir duygudur. Ama gitmezsin gidemezsin o başka. Belki de bu ikilemde bize kalan duygu güzeldir kimbilir.
YanıtlaSilKovalamaktan aramaktan yorulduğumdan beri, bulmayı öğrendim.
YanıtlaSil-Nietzsche-
Bir gün bende öğreneceğim ama henüz çok gencim:)
nereye gidersen git yol hep sana çıkar...ama nedense insan gitmek ister..gel beraber gidelim ebrucum..
YanıtlaSilbugünlerde bütün kadınlarım gitmekten bahsediyor. bahar mı çarptı nedir.
YanıtlaSilBenim de bazen kacip gidesim geliyor. Gitsen kacsan bile aklindakiler seninle geliyor. Bunu bana bir tanidigim soylemisti. Once aklinda, kafanin icinde kacmak istedigin seylerle yuzlesmeliyiz galiba...
YanıtlaSilÖz'üm bensiz nere :)
YanıtlaSilYok yok kimse gidemez bir yere :)
Şöyle sıkı sıkı bir sarılalımda enercimiz geçsin bir birimize :)
Sen affet kırılsanda hep ;)
bu kadar da güzel yazılmaz ki arkadaşım :)
YanıtlaSilher an gidecekmiş gibi yaşamak zor olmalı... yazılarındaki ahengi seviyorum...ben bu yazıdan nesirden çok şiir tadı aldım. şiir olarak düzenlenince çok güzel olur diye düşünüyorum, eline sağlık :)
YanıtlaSilYüreğime takıldı yazın...
YanıtlaSilbir yerelere gitme sen yeni fotograf makinanla güzel gözlerinle çekeceğin resimleri sabırsızlıkla bekleyen biri var
YanıtlaSilBen de gitmek istiyorum. En acilinden!
YanıtlaSilhımm sıkıntılı çok sıkıntılı.üç vakte kadar güneş açacak yaz gelecek .müsterih olun ebru hanım:)
YanıtlaSilSon satır...Herşeyi anlatan o son satır!!!
YanıtlaSilBugünlerde herkes gitmek istiyor. Küçük bir sahil kasabasına,
YanıtlaSilbir başka ülkeye, dağlara, uzaklara...
Hayatından memnun olan yok. Kiminle konuşsam aynı şey...
Her şeyi, herkesi bırakıp gitme isteği.
Öyle “yanına almak istedigi üç şey” falan yok.
Bir kendisi.
Bu yeter zaten.
Her şeyi, herkesi götürdün demektir.
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan.
Ama olmuyor.
Hadi kendimize razıyız diyelim,
öteki de olmuyor,
ani her şeyi yüzüstü bırakmak göze alınamıyor.
Böyle gidiyor iste.
Bir yanımız “kalk gidelim”,
öbür yanımız “otur” diyor.
“Otur” diyen kazanıyor.
O yan kalabalık zira.
İş, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile, güvende olma duygusu...
En kötüsü alışkanlık...
Alışkanlığın verdiği rahatlık, monotonluğun doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.
Kalıyoruz.
Kuş olup uçmak isterken ağaç olup kök salıyoruz.
Evlenmeler...
Bir çocuk daha doğurmalar...
Borçlara girmeler...
Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.
Misal, ben...
Kapıdaki Rex'i bırakıp gidemiyorum. Değil bu şehirden gitmek,
iki sokak öteye taşınamıyorum. Alıp götürsem gelmez ki...
Bütün sokağın köpegi olduğunun farkında.
Herkes onu, o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?
“Sırtında yumurta küfesi olmak” diye bir deyim vardır;
evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin.
Kendi imalatımız küfeler.
Ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada. Ölüm var zira.
Ölüme inat tutunmak lazım. İnadına kök salmak lazım.
Bari ufak kaçışlar yapabilsek.
Var tabii yapanlar. Ama az.
Sadece kaymak tabakası.
Hepimiz kaçabilsek...
Bütçe, zaman, keyif...
Denk olsa. Gün içinde mesela...
Küçücük gitmeler yapabilsek.
Ne mümkün.
Sabah 09.00, akşam 18.00.
Sonra başka mecburiyetler.
Sıkışıp kaldık.
Sırf yeme, içme, barınmanın bedeli bu kadar ağır olmamalı.
Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
Bir ömür karşılığı bir ömür yani.
Ne saçma.
Bahar mıdır bizi bu hale getiren?
Galiba.
Ben her bahar aşık olmam ama her bahar gitmek isterim.
Gittigim olmadi hiç.
Ama olsun... İstemek de güzel.
CAN YÜCEL
Sana yazacak bir sey bulamiyorum.
YanıtlaSilAma simdi ben gitmek istiyorum,Pisman olacagimi bile bile
Gittin mi yoksa? :)
YanıtlaSilAh o gitmeler hep olacak! O gitmeler arzusunu yitirmemeyi diliyorum. O biterse bir cok cok seyi yitirmisiz demektir...
YanıtlaSilBir gel-git ancak bu kadar iyi kaleme alınabilirdi. çok kişiyi takip etmeyişim sizi daha da özel kılıyor ve doğru insanları okuyorum, işte bu dedirtiyor..
YanıtlaSilYüreğine sağlık...
Artık gelmişsindir diye düşünüyorum;Anneler günün kutlu olsun cnm.
YanıtlaSilTeşekkür ederim sesime ses verdiğiniz için:) Kafamı dinledim galiba biraz. Küçük de olsa gittim...Nereye gidersek gidelim olmuyor aslında:)
YanıtlaSil