Sayfalar

8.08.2011

Koşar Adım Kendime Dönüyorum...


'Ama bütün bunları sizlere neden anlattığımı inanın hala bilemiyorum. Bildiğim tek şey seneler senesi içimde büyük bir baskıyla gizlemeye çalıştığım açmazları şimdilerde çok daha kolay dışa vurabiliyor olduğum. Bu da kimi acıların insan hayatının gündeminden er ya da geç kalkabileceğini kanıtlıyor. Bir ilerleme mi, yoksa bir gerileme mi bu? Sanırım bunu da zaman gösterecek. Ama sonuç ne olursa olsun hep biryerlerde kaldığımızı, kendi hayaletimizce kovalandığımızı ve tüm çabalarımıza karşın bireysel serüvenimizde sürekli olarak bir sürgünü ve tutsaklığı yaşamaya zorunlu olduğumuzu hiç unutmamamız gerekiyor. Gerisi boş laf.'
'Ama bir sevda söz konusu olunca insan hiçbir yere yalnız gidemiyor, hüsranları ve ayrılıkları hep beraberinde götürüyor.'
'Bir eve ya da bir kendine dönüşü sürekli olarak yaşamaya zorunlu  olmak ya da düşkırıklığından düşkırıklığına koşarak değişebileceği sanılan sevdaları yenilemek, biraz tutku biraz da aldatmacayla yolun sonunda yalnız kalmamak için kıyıda bırakılmış öykü ve şiir parçacıklarına mutlaka sıra gelecektir. Derken bir gündoğumu, yeni taptaze bir sabah zaman ve yıpranmış bir şehrin denizle birleşen sokakları ve tüm denizlerin bir şekilde birbirine bağlanabiliyor olmaları.
...
Öyle olunca da kimi şehirlerde, düşlerde yaşanabileceğini yeniden düşünmek istiyorum. Garip ve açıklanması güç bir duygu bu ve öyle sanıyorum ki zorunlu sürgünlerin doğup büyüdükleri topraklara dönmek istemelerindeki gibi bir arzuyla kimi benzerlikler gösterebiliyor olmalılar. Ne de olsa bir yaşam boyunca hayalimize giren şehirlerin bir ezgi, bir koku ya da yaşanmış bir sevdayla özdeş olabilmeleri var.'

Mario Levi
'Bir Şehre Gidememek'


İnsanın kendine yaptığı yolculuklar ne gariptir değil mi? Dönüp dolaşıp başladığı yere gelmesi, geldiği noktayı ilk kez görüyormuş gibi kabullenmesi ve yeni bir yolculuğu beklemesi? Böyle olmasa yaşanmazdı belki de. Adım attıkça silip geçmeli eskiyi , yoksa koşar adım kendime dönmelerim böyle onarıcı olur muydu?

Foto: Mayıs 2011 İda'nın gözünden.

16 yorum:

  1. her turda birşeyler öğrenmeyi becerebiliyor insan. bu müthiş bir özellik ve dediğin gibi ruhu tamir ediyor.

    YanıtlaSil
  2. Ne ilginc hayat zaten hep bir arayisla geciyor. Bazen tam olarak ne aradigimizi bilemesek hatta buldugumuzu sansak bile o arayis hic durmuyor.

    YanıtlaSil
  3. Öncelikle İda'nın gözünün yakaladığı fotoğraf karesini sevdim.''Adım attıkça silip geçmeli eskiyi , yoksa koşar adım kendime dönmelerim böyle onarıcı olur muydu? ''bence eskiyi silip geçmezsen kendine dönmeler onarıcı olur.Eski iyi yada kötü olsun,aklında ve yüreğinde bıraktığı olumlu yada olumsuz anlarıyla attığın her adımda düşünme süreçine girdiğinde yüreğine yön verecek,onarıcı yönleri görmene yardımcı olacaktır.Sevgiyle kal,Nehirİda...

    YanıtlaSil
  4. Adım attıkça silip geçmeli eskiyide..Nasıl ?..Konu o zaten..

    YanıtlaSil
  5. -mış gibi yaparak:)

    Çözebilme kabiliyetine erişene kadar bekleterek bir kenarda.

    YanıtlaSil
  6. İda da annesinin izinden gidiyor desene...

    YanıtlaSil
  7. Mario Levi' yi çok severim, ilk okuduğum kitabı da "Bir Şehre Gidememek" ti,satırları görmek çok mutlu etti beni. Hayatta herşey insan için demeli, iyisi de kötüsü de. İyiler olsun hayatımıda hep diyerek, sevgiler yolluyorum

    YanıtlaSil
  8. Her defasında kendine dönmesi insanın ve her defasında biraz daha büyüyerek,biraz daha herşeyi bilerek,biraz daha olgun..İşte böyle seviyorum kendime dönmelerimi:))

    YanıtlaSil
  9. Merhaba,
    Kimin yazısını okuyordum anımsamıyorum, adresinizi gördüm. FMF başlığı da ilgimi çekti. Oldukça sıkıntılı dönemler geçirmişsiniz.
    Çok duyarlı yazıyor, önemli konulara değiniyorsunuz. Bloglarda abartısız ve net tümcelerle demek istediğini anlatan kişiler çok olmuyor, elinize sağlık.
    Sağlıklı günler dilerim.
    Not: FMF ile ilgili kimi görüşleri belirttiğiniz mail adresine göndereceğim.

    YanıtlaSil
  10. Bencede Çözebilmeyi başarana kadar bir kenarda bekletmek gerek.Selamlar

    YanıtlaSil
  11. Bu kendine dönmeler kilometrelerce yol katetmeyi gerektiriyor gibi gözükse de aslında hardal tanesinin boyu kadar mesafede.Ama koşar adım onara onara mesele yolalmada.İyi yolculuklar hepimize aşkla.

    YanıtlaSil
  12. yeni bir yolculuğa her sabah gözümüzü açmasak o umut olmasa yaşanılası bir hayatımız olmaz bence
    sevgiler

    YanıtlaSil
  13. İda , tam bir şeyler yazıyordum .. Sonra saçma bir yerde tıkandım ve bıraktım. Bari öteki blogları okuyayım dedim ve yazmak istediğim lakin doğru kelimelerle anlatamadığım .. Hayır , hiç de bile anlatamadığım cümleleri bulmuşsun .

    "Ama bütün bunları sana neden anlattığımı inan hala bilemiyorum "

    YanıtlaSil
  14. Ne olur umursamıyor sanmayın tam tersi günümü güzelleştiriyor her yorumunuz zamansızlıktan yanıt veremiyorum.Akşamları evde açamıyorum bilgisayarı birkaç gündür rahatsızım.

    YanıtlaSil
  15. Bizim bu aralar esimle sIkca konustugumuz bir durum bu :)

    YanıtlaSil
  16. kendimize yolculuklarımız sürdükçe bizden umut kesilmedi demektir can, yoksa gözümüzü dikip sabit bir noktaya zaman dolduruyor olurduk. öylesine yaşardık. demek ki öylesine değil varlığımız, bir anlamı var burada oluşumuzun. öperim :)

    YanıtlaSil

Siz ne dersiniz?