Boşuna bekliyor koşmamı, ne zaman çok hızlı koşabileceğimi düşünsem mutlaka bir taşa takılıp düşüyorum
bilmiyor.
Kağıt kesiği bir acıya dönüşüyor yokluğun. Küçücük, baksan görünmeyecek kadar küçük. Sızısı derinlerde. Kağıt kesiği bir sızı bu.... Yazmaktan korkutan.
Gülüyor sürekli. İncecik kadehi sallaya sallaya gülüyor. Dilinde anlamını yitiriyor kelimeler. 'ben' diye başlayıp hiçbir yere ulaşmıyor. Başıyla eşlik ediyor notalara. Hafifçe sallanıyor sağa sola. Bazen boğazına düğümleniyor hepsini gülerek uğurluyor.
'Güzelmiş gülmek' diyor. Çokkk güzel. 'Neden ağlıyorsun' diye sorular gelirdi ard arda ama 'neden gülüyorsun' demiyor kimse.
Boşuna bekliyor koşmamı, ayakta duramıyorum...
Not: Ruhsal Çalkalizasyon Hallerimden (ne demekse uydurdum oldu)
Görsel:Amanda Cass
ruhsal çakalizasyon ha? iyiymiş. kullanırım ki ben bunu:)
YanıtlaSilkağıt kesiğinin acısı pistir bilirim. hele o kesik parmağına değil de hani şöyle yüreğine yakın bir yerlerdeyse... delikanlı değildir bir kere kağıt kesiğinin sızısı. delikanlı acı nasıl olur deme. bıçak yarası mesela bildiğin delikanlıdır. göstere göstere acıtır. ben burdayım der. ama kağıt kesiği öyle mi? haindir, kalleştir kağıt kesiği. varlığını göstermez ama işler içine içine...
kağıt kesiği çok acır,sık sık keserim parmaklarımı.bir kere de dilimi kesmiştim.hele de yürekteyse nasıl sızlar...
YanıtlaSilneden ağlıyorsun diye sorarlar ağlama nedenini öğrenip kendi hayatlarının aslında ne kadar güzel olduğunu kendilerine tekrar hatırlatmak için başkalarının acısına ihtiyaçları vardır. ben neden güldüğünü öğrenmek isterim seninle birlikte gülmek için. :)
Bunu kendime armagan ediyorum.Cuk diye oturdu cünkü !
YanıtlaSilGördüğün bir rüyayı anlatır gibi yazıyorsun bazen. :)
YanıtlaSilRuhsal çalkalizasyon halleri, bu en güzeli :)
YanıtlaSilKağıt kesiği deme be..içim sızlıyor acısını bilirim..
YanıtlaSilKedişim kullan kullan.
YanıtlaSilO kadar güzel yerinden yakalamışsın ki hiç delikanlı değil acısı hiç...
Kara Kitapcım ben de sık keserim yazıcıya kağıt takarken bir kez üfleyeyim de yapışmasın derken de dudağımı:)
YanıtlaSilSarıldım sana. Belki hala derdimi anlatabildiğimi düşünmeme güldüm bilmiyorum canım ve anlayanların benimle gülme isteğine.
Aslıcığım ben de ettim senin olsun canım:)
YanıtlaSilKalemsiz teşekkür ederim:) Geceler başka bende. Akşamdan başlarrr sabaha kadar. Sonrası telaş.
YanıtlaSilBuğdaycımmm aklıbaşında bir hal olmayınca ismi de öyle oldu:)
YanıtlaSilÜlkücüm pis acır çokk pis.
YanıtlaSil"ruhsal çalkalizasyon halleri."
YanıtlaSiltamam bunu unutmayacağım. şahane:)
ebru'cum, seni okuyunca düşündüm de, "kâğıt kesiği", bir sızıyı anlatırken, verdiği acıyı, derinliğini, iliklerine kadar hissedişini ifade ederken kullanılacak en etkili benzetme sanırım. nasıl sızım sızım sızlar. kâğıt halbuki, nasıl bıçaktan daha keskin olabiliyor değil mi...
RUHSAL ÇALKALİZASYON HALİ e süper uydurmasyon valla bayıldum ve görsel çuk diye oturmuş karaladığın sözler tebrikleeer ;)
YanıtlaSilbazen gülmek ve ağlamak arasında çook ince bir ayrım olduğunu düşünürüm... bu yazı da onu anımsattı bana... yazdıkların resimleşiyor hep zihnimde bunu çok seviyorum :)))
YanıtlaSilbir de yaralı halde koşabilmek var.. ateşlerde koşmak,yanmak, ama yine de koşmak.
YanıtlaSiluydurman da kalemin kadar tarifin kadar güzelmiş Ebrucum.
YanıtlaSilSenin sayfana oncelikle hep koydugun fotograflarin ilgincligine takilip dusuyorum, sonrasinda da yazilarinin harikaliginda kayboluyorum fotograflar sadece bir tuzakmis :)
YanıtlaSilruhsal çalkalizasyon kanalizasyonu çağrıştırdı bana.bu işin sonu kötü.kağıt kesiği kötü acıtır.o sebepten sar hemen yaralarını.daha da büyümeden.
YanıtlaSil"ne zaman çok hızlı koşabileceğimi düşünsem mutlaka bir taşa takılıp düşüyorum" çünkü herkesin adım sayısı belli, daha hızlı koşarak adım sayını arttırmaya çalışma, koşmanı gerektirecek önemlilikte hiçbirşey yok, hızlı adımlarla koşarsan ayrıca tüm güzellikleri kaçırırsın bellki arzu ettiğin yere çabucak varmış olursun ama aslolan yolun kenarındaki papatyalardır, sana selam veren kediyi göremezsin, o yüzden evren seni uyarıyor:D
YanıtlaSilbilirmisin kağıt kesiği neden bu kadar acıtır: çünkü hiç ummazsın kağıdın böyle keskin olabileceğini, çünkü kağıtlar değil bıçaklar kesmek içindir ama kağıtlar bıçaklrdan daha pis keser. gafil avlar seni yani kağıtlar:D
YanıtlaSilvayy be kedişimin yorumunu okumamıştım. şimdi okudum ve diyorum ki: kedişşşşşşş sen benin doğumdan sonra çalınan ikiz kız kardeşimsin (yaşlarımız tutmuyor galiba ama olsun, insan hissettiği yaştadır zaten ve eminim biz seninle kendimizi aynı yaşta hissediyoruz.) vay be bu burçlar harbi doğru galiba. boğaların gücü adına!
YanıtlaSilkağıt kesiği olmadığını düşünüyorum zira çok acır küçüktür ama kesik!!!
YanıtlaSilruhsal çalkalizasyon güzel çalkalamış :))
YanıtlaSil@guguk
YanıtlaSilkedi ve kuş kardeşliği adına:)
İlgilenir misin bilmiyorum canım, ama sana bir mim gönderiyorummm. Yakala! :)
YanıtlaSilSevgiler,
Luna.
Evet kimse niye guluyorsun diye sormaz. Niye gulmuyorsun derler...
YanıtlaSilAgelam değil mi canım? Büyük yaralarda acının farkındadır herkes ama kağıtta bir tek yaşayan.
YanıtlaSilÇiço teşekkür ederim.
YanıtlaSilAnne Kaleminden ben de senin bakışını seviyorum. Yazının kafada resimleşmesi ne güzel oluyor umarım zaman zaman başarabiliyorumdur.
Misisipi kadınlara özgü bir irade sanki bu.Her durumda her koşulda var olmak.
YanıtlaSilNilhancım teşekkür ettim her tür sorun çıkartma potansiyeli, kelime uydurmasyon vardır 7/24:))
YanıtlaSilA-H evettt farkındayım sen görselleri her defasında beğeniyorsun ve ifade ediyorsun:) Çok isterdim çizgim kuvvetli olsaydı. Neyseki birileri bu konuda çok iiyi de ilham oluyor:)
YanıtlaSilYazılarımı beğenmen konusunda ise teşekkür ettim yanaklarım kızardı:)
Balböcüküm biter mi kağıt kesiği gerek gerçek manada gerek mecazi:)
YanıtlaSilKuşum evet siz kardeşsiniz ben de öyle olduğunu düşünmeye başladım:))
Evet Meyracığmm hem de çokk
Ahu teşekkür ederim:)
Kediii delisiniz
YanıtlaSilDidemciğim hani gelince birkaç yazıya birden geliyorsun ya seviyorum:)