Keşke yazma isteği ile orantılı olsa insanın kafasını toparlayıp cümleleştirebilmesi. Sanırım her zaman şikayetçi oldum bu durumdan. Kumdan kaleler yapmamış olmak gibi bir eksiği fark ettim kendimde. Denizi ilk kez 20 yaşında görmüş olmaktan belki de. Ne büyük eksiklikmiş demeyesiniz, liste çıkartıyor gibiyim. Yapacaklarım, yapıp tekrar etmeyi istediklerim, asla yapmam dediklerim. Listeyi değerlendirme şansına sahip olmayacağını bilir böyle bir liste yapan değil mi? En azından yanına koyduğum işaretlerden anlaşılıyor, anlaşılacak. Kimsenin bilmediği çekmeceleri var zihinlerimizin. Anahtarı paspasın altında dediğimiz türden de değil. Bazen yaklaşınca uluorta saçılan bazen zorlasanızda açılmayan!
Kumdan kaleler yapmadım! Kovaları ters çevirip. Şimdi ne koysam aklıma, bir kenarda ters çevirip bırakıyormuşum hissine kapılmam mı kaleleri hatırlattı bilmiyorum.
Güvenle birlikte anılan mekanların parçası olmaya başlayalı ne çok oldu. Sokakta biraz fazla kalsam döndüğümde yerinde bulamayacağım sanıyorum sessizliği., huzuru.
Bugün içimi acıtan bir bahar yazısı okudum. Bahar iç acıtmaz oysa! Zaten bahar değildi de yarım bırakıp gitme ihtimalini hatırlayıştı belki de. Sıcacık bir battaniye gibi üzerime çekip ısındığım sonra ellerimin, ayaklarımın buz tuttuğu. Aklıma göz yaşı damlatılan mektuplar geldi. Kontrol dışı akıtılan gözyaşları. Birazının yanağınızdan aşağı, birazının içinize döküldüğü gözyaşları.Sonra yaşam geldi. Yanıbaşınızda çiçek açmaya başlayan ağaçlar, mimoza kokan şehirler. Sahi ben mimozaları da çok geç keşfettim.
Başım ağrıyor. İçime çekip çekip bıraktığım bahardan mı?
Yaz gelsin kumdan bir sürü kale yapacağım. SÖZ
izmir'e gel, beraber yapalım :)
YanıtlaSilYazın geleceğim zaten görüşürüz o zaman kesin. Mimozaları ben ilk kez Ödemişte gördüm kazık kadarken.
YanıtlaSilevet izmir'de çok mimoza var. ankara'da olup da burada olmayan ne vardır kim bilir :)
YanıtlaSilHım çok şey diyeceğim ankara sevdalısı olarak:) Ahh ben çok seviyorum bu şehri ya.
YanıtlaSilSen şimdi İzmir'i falan bırak,o kitaplık senin mi?:)) O kitaplığın var bide tutmuş melankolik mi takılıyorsun. Bak Süreyya'ya derim, döver seni.:P Koltuktan da alırsam, demem.:P
YanıtlaSilHım koltuk olur tabi nolacak dostlardan kıymetli değil yollayım mı? Bunun başka versiyonu çıktı acayip rahat konforlu belki onla değiştireceğim bunu:)
YanıtlaSilEvet Yoldaş bizim çalışma odası. Duvarın birisi boydan boya kitaplık yaptırdık. Şimdi yeni ihtiyaç ama oda dar ve uzun.Birkaç raf çift sıra. Bir kitaplık daha olursa bize yer kalmayacak:)En üstteki poşet daktilom:)
YanıtlaSilO koltuk 3 kişinin arasında gidip geliyor en çok İda oturuyor:)
Zaten bu oda yaptı melankolik sorma:)
Kumdan kaleyi bozmamak için uğraşma ama tamam mı?Yap yap boz.
YanıtlaSilVar ya devamlı kitaplıklarınızın fotoğraflarını görüyorum.Ben de çekip
koyacağım.Ama senin ki benimkini döver.3-5 KEZ DÖVER HATTA.
Kuzucum ben de imrendim herkes ekliyordu öyle yandan kıyıdan çektim:) zaten oda daracık tam cepheden çekmek namümkün:)
YanıtlaSilBu sene yapacağım oğlumla sahili boydan boya görürsen bir sahilde heryer kale biz oradayız:)
SÖZ mü?
YanıtlaSilEbru benim de yapmadığım tonla şey var. Ama şimdi kızımla sokakta koşup yakalamaç oynayıp, parkta kumdan kale yapıyorum. Çoğu ilki ben kızımla yaşıyorum.
Haa listenin diğer maddeleri gerçekleşir mi içimde ukde kalır mı bilemem.
bahanesi ne olursa olsun bir insan kendi tercihleri ile yaşar. önemli olan tercihini yaptığın anda öteki kutuları kilitleyip bir yerlere fırlatıp atmak.. kumdan kaleler yapmak.. zaman zaman yapmaya başlarken yıkmak.. bu da bir tercihtir.. öteleme tercihi.. işte hep rahatsız eden budur. vazgeçmek yerine ötelenenler acıtır..
YanıtlaSilben ötelediklerimi hep listemde tutmakla kendi ayağıma zincir vurduğumu farkedip de listeyi tek kaleme indirdikten sonra rahatladım.. o tek kalem neydi biliyor musun? elimdekileri sevmek ve sonuna kadar keyif almak ki yarın onlar da ötelenmiş listesine girmesin..
yani kum kalelerimi hep sonuna kadar bitirdim sonra bıraktım ister rüzgar.. ister yaklar bozsun.. ben zaten onu yapmanın keyfini yaşamıştım.. bazen çok güzel oldu kıyamadım başkaları bozsun ben saçtım kumları gökyüzüne .. ben dağıttım.. yani ben kendim vaz geçtim..
bazen bu daha iyi geliyor..
ben böyle yaptım.. ama her yiğidin bir başka yoğurt yiyişi varmış..
sevgiyle kal..
Yazını okuyunca kendi eksik listem geldi gözümün önüne.
YanıtlaSilKumdan kalaler yaptığın tatillerin bol olsun.
Keyifli haftasonu.
Kelimelerin o kadar güzel ve o kadar akıcı ki yazını 2 kez okumaktan kendimi alıkoyamadım.Yüreğinize sağlık.Bu arada çalışma odanıza hayran kaldığımı da belirtmek isterim.Kitaplığınız ve okuma koltuğunuz benim tam hayal ettiğim gibi.
YanıtlaSilBaşarılarınızın devamını diliyorum.Saygı ve sevgilerimle.Vesselam.
O liste ne ağır gelir insana sevgili Nehir. Kumdan kale deyince benim aklıma pekte keyifli anılar gelmedi. Kumdan kale yaptım, deniz kabuğu da topladım ama sanki bu kumdan kale çocuklukta bir şeylerin yıkımını simgeliyor.
YanıtlaSilMesela ben de saçımı hiç çılgın renklere boyamadım. Sonra bangır bangır müzik çalan yerlere gidip ter içinde kalana kadar dans etmedim. Hoşlandığım çocuk başka bir kızla çıkıyor diye arkadaşıma sarılıp ağlamadım. Arkadaşlarımı doğum günümü kutlamak için evime davet etmedim... Sanki hiç çocukluğum olmamış gibi, halbuki çok neş'eli, yaramaz bir çocuktum. Her fırsatı eğlenceye çeviriyordum. Muhtemelen bahar sendromu bu ya da kesin venüs, mars, satürn falan geri çekiliyordur, vardır bir hareketler, ondandır. Kendimizi hüzne kaptırmıyoruz, o kaleyi de yapıyoruz, değil mi?
Sevgiyle.
biri kulağına söylemeden hatırlanmayanlardandır eksiklikler... bu arada kitaplığını güle güle kullan maşallahı var pek zengin :) insanın o okuma koltuğunu koyabileceği bir köşesi olması ne güzel :) nacizane bişey dikkatimi çekti odaya biraz renk gerek galiba ;)
YanıtlaSilSevgili Nehir İda..Yazını çok etkilenerek ve boğazım düğümlenerek okudum..Her ne kadar bir masal dünyasının içinde yer alsam da gözyaşlarım durmaz işte..Neden biliyor musun.Her seferinde bir deniz dalgası ile darmadağın olan Kumdan kalelerim ve aynı denizin en derinliklerinde yer alan zihin çekmecemin anahtarı, adımlarımı, elimi , kolumu kuşatan hüzünlü hatıralar nedeniyle ..Sen gibi ,o gibi, biz gibi..Bazen sadece masal dünyasında yaşamayı görmek, hayatın renklerini seçmek, evet belki bu bir “kaçış” olabilir ama ruhumuza , benliğimize iyi de gelebilir..Güzel ruhlu kadın..İyi hafta sonları diliyorum sana..
YanıtlaSilsevgili Nehir İda,
YanıtlaSilçok iyi yazmışsın...
içime dokundun.
O koltuk ve kitaplıkla, kumdan kaleler yapacağın yaza kadar keyifli günler geçir canım ;)
YanıtlaSilkumdan kaleler yapardım çocukken.. bir dalga gelip alır giderdi.. üşenmez bir daha yapardım , bir dalga daha gelir alıp giderdi .. ve ben hep bir kez daha yapardım.. (inatçıydım sanırım çocukken )
YanıtlaSilçocuk inatçılığım kalsaydı ne vardı sanki üzerimde.. çocukken hayat daha mı güzeldi ne ??
kumdan kaleler yapardım çocukken.. bir dalga gelip alır giderdi.. üşenmez bir daha yapardım , bir dalga daha gelir alıp giderdi .. ve ben hep bir kez daha yapardım.. (inatçıydım sanırım çocukken )
YanıtlaSilçocuk inatçılığım kalsaydı ne vardı sanki üzerimde.. çocukken hayat daha mı güzeldi ne ??
Nilhnacığım sanırım hepsini gerçekleştirmek mümkün değil de çocuklar vesile oluyor değil mi? En azından onların bahanesine onlarla beraber yapabildiğimizi yaparız:)
YanıtlaSilSevgili Dayatılanla Yaşayan söylediklerin çok önemli. Tam olarak kimindi bilmiyorum (hatırlayamıyorum) ama yanılma payını da katarak Lenin'in olduğunu düşündüğüm bir saptaması var ki çok önemli. Sorunu çözme olgunluğuna erişene dek ertelemek. Bu sayede daha az yıpranıyoruz galiba. Aksi sadece kuru kuruya söylenmekten ibaret.
YanıtlaSilElimizdekilerin kıymetini bilmek bambaşka bir pencere yaşama. Direnme gücünü arttırdığı gibi olgunlaştırıyor da.
Kendi kendimle kaldığım anlarda yapmayı düşündüğüm şeyler, yapmadıklarım sıra sıra gelir aklıma. Ama bu hatırlayış içinde ders de barındırıyor belki hedef de.
Her ne ise onlar gerçeklerim diyorum ve orada bir yerlerde olduklarını bilmek o noktaya döndüğüm anda benim için çok önemli aksi hafızasızlık.
Çok teşekkür ediyorum.
Gülşahcığım sanırım sürekli yüksek tempolu yaşamlar o listeleri görmemizi engelliyor görmeli hayıflanmadan değil mi:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
Murat sürrealist hoş geldin. Çok teşekkür ederim güzel sözlerin için. Çalışma odamız eşimle yıllardır aldıklarımız. Bunun yarısına yakın sayılabilecek de kaybımız var ne yazık ki:(
YanıtlaSilDilerim hayallerinin odasına kavuşursun bundan çok daha güzeline.
Atzee ne kadar güzel kelimelerin. Garip oldum. Benim içinse üzerinden geçilmiş bir çocukluğu hatırlatıyor. Unutulmuş. Hep saklambaçta saklandığım yerde unutulduğumu düşünürüm.Oysa çok göz önünde bir yer de kimse sobelemedi kimse görmedi.
YanıtlaSilGaliba ben de gerçekleştirmedim anlattıklarını listeme eklemeli:) Sendeki liste de görünmez kalmle mi yazılıyor. Hani bazen sen bile görmedn bakıyor musun? Mesela bir çocuğun çenesiyle oynadığında kıkır kıkır sesler çıkarttığında siliniveriyor mu cümleler?
Bence de herşey bahar yüzünden.Yapıyoruz kaleleri söz.
Sevgiler hem de çok.
Sessiz Prenses her mesaj başka etkiliyor bugün beni. Tekrar tekrar okuyorum denilenleri. Denilenin ötesinde diyenleri de gözümün önünde canlandırarak oysa bilmiyorum.masalları da biz yazdık nasılsa değil mi.
YanıtlaSilSevgiler çok. Teşekkür ederim güzel görüşün için.
Çiçocuğum eşimle güçlerimizi birleştirmiştik 1999'da.Bu kitaplığı ise 3.5 yıl önce yaptırdık ama ilave gerekiyor. aslında çok daha fazlaydı. Şuan bile aklımda birkaç isim var ki ne aldıysa geri vermedi.
YanıtlaSilBir de eşim üni.öğrencisiyken Ankara da Yüksel caddesi var oraya yere dizmiş kitap satıyordu (1996) evdeki kitaplarını biz o vesile ile tanıştık. Edip cansever istedim var ama yarın getirebilirim dedi. Edip Cansever şimdi ortak evimizde:)
Fotografta özellikle mat çekim yaptıım ama evde hakim renk bu aslında:) Renklendirmeli ben de düşünüyorum ama ne zaman böyle şeyler düşünsem masraf çıkartıyorum:)
Açık renkleri çok seviyorum ve ev genel olarak krem. Sadece halılarda görünen kadar renk var. Tüm ev aynı halılardan olunca da biraz renksiziz aslında:) Fakat duvara dikkat:)) Charli Chaplin salonda da yerde duran devasa bir tablo var:)
Sevgili Ezgi ne diyeceğimi bilemiyorum bu durumlarda çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilTülaycığım canım çok teşekkür ederim. Bir gün konuğumuz ol o odada sohbet edelim olmaz mı?
YanıtlaSilBeyaz Bahçe galiba biz de daha güzel bakıyorduk ne dersin?
YanıtlaSilGeçen yıl doğduğumuz büyüdüğümüz şehirde oyunlar oynadığımız eve gittiğimde şehir topyekün küçülmüş gibi geldi. Ben büyüdüm diyemedim. İçim acıdı o küçülmüş haliyle aynı gözle bakamadığım için.
Sevgiler.
Aman ağlamayayım şimdi, diyerek kaçtığım noktalar oralar, bildiniz. Çok basit şeyler bunlar oysa. Ben sizden güç aldım, mesela saçlarımı kızıl yapmadan vazgeçmiyorum. Üstelik evet, bir çocuk neşeyle birşey yapınca gözümün önünde, başka herşey yalanmış gibi geliyor. Vazgeçmeye niyetimiz yok ama. (:
YanıtlaSilyazınız..müzik..
YanıtlaSilbaharımı kışa,
kışımı bahara çevirdi..
sevgi ve saygımla,
Hımm kitaplık çekmek senden gelmiş demek ki ama ben üşendim :))
YanıtlaSilYazın Bodruma gel yanıma beraber kumdan kaleler yapalım... hiç yıkılmayan...
küçüklüğüm deniz kenarında geçti, alabildiğince özgür doğayla içiçeydi çocukluğum. kumdan kaleler de yaptım, ağaçlardan meyveler de yedim. ama en açık yaralarımızın olduğu yer çocukluğumuz. en kırılgan hassas duyarlı yanımız. ne yaşamış olursak olalım zihnimizin derinliklerinde buna dair çekmeceler var hepimizin...
YanıtlaSilseni okumayı çok seviyorum ebrucum çok. ben de eşimle üniversite öğrencisiyken öyle bir standın başında tanıştım :))kendisi dövme yapıyordu ben de bir peace yaptırmıştım :)
O ne güzel bir kitaplık, ne güzel bir koltuk öyle, bende de olsa ben de dışarıda fazla kalmayıp bir an evvel eve dönmek isterdim herhalde :)
YanıtlaSilListede neler var bilmiyorum ama diğer yapamadıklarının da kumdan kaleler kadar kolay ulaşılabilir olmasını umuyorum.
Yorumlarda yazdığın eşinle tanışma hikayeni tebessümle okudum, sana çok ama çok güzel bir hafta diliyorum Ebrucum. Ayrıca ben de bahar geçsin bir an önce yaz gelsin istiyorum.
Yazdıklarını okurken müziği dinlememek ....Ve kesinlikle bu melodi hakkında bir iki çift söz söylememek....haksızlık olur... Doğrusu sadece Metin Kemal KAHRAMAN kardeşlere ve etrafındakilere bi selam göndermek...
YanıtlaSilSahip olduğumuzu sandığımız ama bizim olmayan ne kadar çok şey var. Ama anıları bizim. Biriktirdiğin anıları kaybetmekten kötü ne olabilir bilmiyorum.
YanıtlaSilah o kitap alıpda geri vermeyenler varya onlar, kulaklarını çekmek lazım ki maalesef bende onlardanım sanırım öyle bir kaçtane nerden geldiğini hatırlamadığım kitabım var :) üzgünüm hemde çok utandım şimdi... :) Edip Cansever ortak ev güzel hikaye :) çok sevdim canım :) iki renk için masrafa gerek yok :):) boşver sen beni böylede çok güzel ;):):)
YanıtlaSilAtze benden güç alan varsa bu bana da güç verir.Buraya yansıyan genellikle çok güçsüz anlardır. Hım sanki karşılıklı şöyle birer kadeh de rakıyla güzel şeyler konuşurmuşuz gibi geldi.
YanıtlaSilAnne kaleminden biliyorsun karşılıklı duygularımız. Aynı şehirde olup hala görüşememiş olsak da.
YanıtlaSilCidden açık yaralar çoculuğumuz. Galiba bizim kuşak hep böyle ne dersin?
Aaa sizin hikaye de çok hoşmuş bayıldım.
Esracığım eşimin imrenerek baktığı başka bir koltuk edindik bugün:) O odayı ilginçtir İda da eşim de ben de çok seviyoruz çalışma odasından çok yaşam odamız orası:)
YanıtlaSilo kadar canı gönülden diliyorsun ki hissediyorum ben seni.
Güzel oğluşu ve seni öpüyorumiyi haftalar canım ve evet artık yetti yine soğuktu.
CrocuS neden kapattın sayfanı?
YanıtlaSilDaha sık gel olur mu?
Vladimir hafızayı ne niyetle kullandığımızı sorgulatıyor yaşam değil mi? Anıları diri tutmak, kin gütmek! İncecik bi ayrım.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
Çiçocuğum dekorasyon özel ilgi alanım. Eserse elden geçirebilirim de:) Ama esmemesi daha iyi şu sıra.
YanıtlaSilLütfen ver kitapları. Yoksa bizimkiler de sende mi?
Birkaç yorumu yeni gördüm üzgünüm. Mail de gelmemişti spam olarak atmış yorumlara da.
YanıtlaSilEbruşum gelirim valla her teklife açığım:)
Adsız size de teşekkür ederim. Adınızı da belirtseniz ne güzel olurdu ya neyse.