Sonunda Conrad Aldım, Yürüdüm İzledim Yoruldum

'Ateşböceği olsam ben de sevmem sabahı' Süreyya Berfe

Yukarıdaki kitapların alıntı yaptığım sözle ilgisi yok. Geçen hafta pazar eşim dışarı çıkarken istemiştim Şahbaz'ın Harikulade Yılı'nı önceki gün başladım ve çok iyi gidiyor. Dönüp tekrardan okuduğum sayfalar var hatta. Bugün de Endişeli Peri'den sıkça duyduğum ama okumadığım Conrad'ı artık ertelemeyeyim dedim. Umuyorum anlarım:) Aslında İdefix sipariş listesine epeydir eklemiştim onayla dememi bekliyordu. İş çıkışı Dost'a uğrayıp aldım. İdefix birkaç siparişi bir araya getirdiğim zaman kesinlikle daha uygun fiyata geliyor bunu bir kez daha gördüm. Ama dokunarak almanın tadı da başka tabi.

'Hafızayı zamana emanet etmenin sonucu unutmaktır.Zaman unutturur. Unutturur ki hayat devam etsin. İnsan unutmasaydı yaşayamazdı'

Zaman cidden unutturur mu? -Mış gibi yaparak yaşadığımızı düşünüyorum. Altını çizerken sanırım yüksek sesle de ifade ettim. Unutturmuyor zaman sadece azaltıyor, damıtıp göz hizamızda bir yerlere kaldırıyor. Ne tümden yok ediyor ne de belirginleştiriyor. Orada öylece duran puslu bir ayna gibi acılar. Bazen yüzümüzü göstermeyen, bazen ta içimize kadar gösteren ayna gibi.

Her neyse masaya (yok aslında orta sehpa burası) otururken ne kadar coşkuyla oturmuştum. Yitmedi coşkum, aklıma birbiri ile alakasız çokça soru takılıyor. Yüksek sesle dile getirsem belki de alakalı gelecekler kulağıma. En azından bir yerden bir başka yere ulaşana kadar olan süreçle birbirleri ile alaka kurar düşüncelerim olmaz mı?

Görme engelliler için sokak ayrı taşlarla döşendi nicedir. Oluklu taşlar. O oluklarda ilerliyorlar. Basamak önlerine yaklaşırken kocaman beneklere dönüşüyor oluklar. Diyor ki 'az sonra merdivenler başlıyor' Uzun uzun takip ettim. Kimseye engel olmamaya özen göstererek o oluklu taşların üzerinden yürüdüm. Mağazalar reklamlarını, büfeler gazete satandlarını yerleştirmiş ben de kendimi. Yol, görenlerin görmezden geldiği insanlar için yeniden şekillenmiş. Ne acı elinde tuttuğu gözlerini (baston mu demeli) bir yola yerleştirip ilerlemesine engel olacak kadar bencil olmamız. Ne acı gören gözlerimizle oraya buraya saçtığımız insan yanlarımız.

Yazmak istediğim şeyler var. Defterimde başlıklar halinde durmakta. Altlarını başka başlıklarla doldurduğu sürece de yazıya dönüşmeyeceklerini biliyorum. Bilim kurgu filmlerindeki gibi hızlanabilmek istiyorum bazen. Bazen sihirli (var mı hala inanan çocuk biz inanırdık) parmak uçlarımla şöyle bir mutfağa girip dolma yapsam yanına salata, kaselere yoğurt, çorba. Sonra dönsem o parmaklarla lavabolar ışıl ışıl olsa, hatta kendime masaj yapsam. Kütletsem bir de sırtımı oh.Tatlıyı unuttuk değil mi?

Güzel geçsin izin günleriniz. -leriniz diye çoğullaştırdığıma bakmayasınız içimde kanayan yaradır haftada bir tek gün evde kalıyor olmak. Bir de 1 Mayıs'ın resmi tatil olması meselesi var tabi.

Tv başında her 1 Mayıs da alanlardakilere ana avrat sövenler var ya onlar kalkıp işe gitseler ya.

İşte böyle gökten 3 elma düşmemiş hiç. Kilosu kaç lira biliyor musunuz?

Domatessuyu uçurtma çizeceğim demiş. Ben de birinin ucuna da beni tak mavi ve benekli olsun dedim. Ne kadar güzel değil mi? Çok teşekkür ederim.

Not şeysi 1:Şahbaz'ı Nil, Deli Kadın Hikayelerini de Yaz Güneşi önermişti:) Bir süre kitap önermesin kimse okunacak çok birikti:)Uykumu alamıyorum sağa sola saldırıyorum sonra yazık oluyor millete.

2- Sırra Kalem benim için mimozaları çekmiş. Sabah gördüm içim açıldı yol boyu kokuyla yürüdüğüm şehir aklıma geldi. Çok teşekkür ederim Sırra Kalem çok.
Ne güzel mimozalar, uçurtmalar.