1 saat önce yoğun bir sinir krizi eşiğinden döndüm. Nasıl bu noktaya geldiğimi anlamakta zorlanıyorum. Sonrasında kendime bakıp bakıp söylendim. 'Ben bu noktaya nasıl gelirim?' Aralıksız çalışıyor olmak belki de en büyük nedenim. Oradan oraya koşturarak yaşıyor olmak. Annemin hala hastanede olması, İda'nın mutsuz olması vs.vs.
Bloglarla hatta kendi blogumla bile ilgilenemiyorum. Okumaktan keyif aldığım insanlar sanallıktan gerçeğe dönüşmüşken sesler gittikçe uzaklaşıyor ve ben kendi sesimi duymaktan zaman zaman rahatsız oluyorum.
Öfke kontrolü konusunda genel olarak sorunlu bir milletiz. Öfke kontrolü ile ilgili bildiğim ve uyguladığım yöntem kaçmak. Fiziksel olarak değilse bile ruhen kapatmak. Devreler kapanır bende, fişler çekilir. Bazen de 'lütfen bu ara gelmeyin üzerime' de derim. Bunu derken bile insan kendinden yana olur ya. Onlar üzerimize gelendir. Hal böyleyken de kırmak çok daha mümkün olur en güzeli kaçmaktır. Sonrası hastalıktan yeni çıkıyormuş gibi temkinli yeniden başlamak.
Bir dağ evi geliyor gözümün önüne. Orada kalıyor olsam yine bu derece sinirlenebilir miydim? Dış etkenlerden geçtim. Kendi tahammül sınırımda meydana gelecek değişikliği meraktayım. Hiçbir uyarıcı olmaksızın ne kadar sürede sinirlenmeye başlar insan?
Deep mimlemiş silmeden yazacakmışız. Silmeden yazdım. Genel hatlarıyla sinirlenmeme neden olan şey ise benimle ve hatta işimle alakalı olmadığı halde mağruz kaldığım muamele. Yanıtını verdim ama kendimden korktum. erkek olsam şiddet uygulardım gibi geldi. Öyle gelmesine de sinir oldum.
Ben de kaçanlardanım, sessiz sessiz öfkesini içinde yaşayanlardanım ama böyle yapınca en çok kendime oluyor zararım.
YanıtlaSilBazen, mesela öfkeme neden çok da hazetmediğim biriyken, keşke yüzüne haykırmayı başarabilsem, keşke sadece kafamda kurgulamayıp o diyalogları, gerçekte de yaşayabilsem. Bunu yapabilmek gerekiyor bence bazen.
Sürekli çalışmak çalıyor insanın aklını, önce sağlık anneciğine, sonra da daha sakin günler diliyorum sana Ebrum.
Haksızlık insanı deli ediyor haklısın ama yinede sakin ol arkadaşım, ne yaparsak kendimize yapıyoruz.
YanıtlaSilSakin Ebru'm sakin, geçen cuma ben böyle oldum , o sakin mülayim insan gitti, içimden şeytan çıktı ..seninle aynı şeyi düşündüm karşımdaki iyi ki hemcinsim değildi..
YanıtlaSilöfke kontrolü ile ilgili araştıralım bir bakalım ben de bu konuda dertliyim :(
iyidir öfke canımın içi. ne kadar insansan o kadar öfkelenirsin. suç karşı taraftaysa tabii. diğer şekli edepsizlik olur ki sen haklısındır mutlaka. öfkelen, bağır çağır. içine atma. iyidir öfke, iyi canımın içiii :))
YanıtlaSilBen de çok kaçarım ,çok kapatırım kendimi. Ama bazen de nasıl bir öfke patlaması yaşarım inanamazsın.
YanıtlaSilHayat kimseye kolay değil. O dağ evinde de yaşasan emin ol sinirini bozacak bir şeyler çıkacaktır bir gün.
Derin nefes al ve hadi yola devam et ;)
öfkeni kontrol etme, en az bir bardak fırlat duvara
YanıtlaSilAllah şifa versin hastana Nehirida.
YanıtlaSilZor bir süreç ama öfke kontrolu önemli, şiddet kaçınılmaz bir duygu önemli olan sınırda durmak, hal böyleyken biraz daha sabır.
Hayat adil değil...
İyi haberlerini bekliyorum...
geçmiş olsun...
YanıtlaSilarada bir sinirlenmek lazım. yoksa o sinirler, sıkıntılar birikip bomba etkisi yapıyor. güm!
hem böyle hastalıkla uğraşılan zamanda öfke çok normal.
Eminim sen erke olsaydın da yine otokontrolün çok güçlü olurdu ve asla yapmazdın.. hepimizin aşırı sinirli oldugu herşeyin diken gibi battığı ve bizim de sapladığımız anlar var ne yazık ki,ama normal insani durumlar o kadar birikiyor ki içimizde bazı durumlar haksızlıklar,bir yerden patlak veriyor illa ki..
YanıtlaSiliyi bak kendine lütfen..ruh sağlığın da beden kadar önemli.
Sessiz kalmak bir süre. Her şeyle, herkesle bağını biraz gevşetmek bana da iyi geliyor öyle zamanlarda. Ama çok da abartmamak gerek tabii.
YanıtlaSilgüzel kuzum, kızgın kuzum,
YanıtlaSilevet bir dağ evine de gitsen sinirlenirdin, öfke senin içinde hayatım dışında değil. hem de her zaman. zamana zemine göre pörteyiveriyor o kadar.
tek bildiğim hiç bir zaman işe yaramadığı ve büyük çoğunlukla haklı olduğumuz halde haksız konuma düşürdüğü...
seni öpüyorum.
yazmasan da seni hep düşündüğümü de bil ayrıca.
bende yakınımsa sinirlendiğim açıuorum ağzımı ve kapatmayı unutuyorum malesef:( sonra özür özür.......
YanıtlaSilama dışarıda süklüm püklüm içime atıyorum keşke tersini başarabilsem bende .
Esracığım kaçan cidden kendine ediyor ama ben arada bir karşımdakini de hırpalayabiliyorum. Bu sabah cidden ramak kaldı şiddet uygulamama:((
YanıtlaSilTeşekkür ederim canım eve gidip uzanmak ve sadece uyumak istiyorum bitsin artık şu gün:)
Ballı Lokmam haklısın be canım ama kontrolden çıktım.Daha kontrollü olmalıydım olmadı.
YanıtlaSilGoncacığım sonrasında kötü hissediyor insan değil mi canım? Nasıl ben böyle davranırım dedim durdum. Ama biri sabah sabah kalkmış ve gidip biraz rahatlayayım insanlara hakaret edeyim demiş. Zordu.
YanıtlaSilRed Sonjam kızdığım kişi kızdığımı mutlaka bilir çünkü üzerini örtmem ille söyleyeceğim ama iş çok farklı burada. Çık dışarı dediğin an olacakları düşünmek vs.vs. ama 6 yıldır ilk defa bu noktaya geldim ya şaşkınım da.
YanıtlaSilDamlacığım acaba kadınlar mı böyle ne dersin? Erkeklere öfkeyi atlatmak da daha mı kolay acaba?
YanıtlaSilGeçti daha iyiyim artık ama kabusa döndü günüm.
Toprak yok ondan fazlasını istedim:) Şu kafasını patlatayım diye düşündüm bir an:)
YanıtlaSilGülşahcığım teşekkür ederim. Annem bu hafta çıkabilir çıkmazsa sa firar edecekmiş gibi geliyor bana:)
YanıtlaSilSırrakalemciğim ve böyle anlarda inadına mı gelir bulur yoksa öyle mi gelir:(
YanıtlaSilİpek Böceği yok canım bugünki halimden sonra kendimden korktum. Nasıl grip oluyorsak ruhumuzda hastalanabilir oysa değil mi? Neyse umarım bir daha yaşamam.
YanıtlaSilTülaycığım haklısın. Ayarı iyi tutturmak lazım bu konuda da sıkıntılıyım ne kötü ayarsızım cidden ve bilip engel olmamak da sorun.
YanıtlaSilKuşum güzel kuşum biliyorum aklında ve iyi dileklerindeyim hissediyorum. Neden bilmiyorum yapımda var sessiz kalamamak susamamak ama çok ciddi çabalıyorum bulaşmayım kimseye diye. kaçtıkça arkamdan geliyorlar sanki.
YanıtlaSilÖpüyorum seni ve kütürdeterek sarılıyorum.
Sezocuğum en çok yakınlarımıza karşı hoyratız ne yazık ki:( Ne bileyim be canım ne yapmalı da sakinleşmeli bilemedim.
YanıtlaSilcanım acil şifalar dilerim öncelikle...aslında öfke kontrolü gerekli birşey olsa da,olmuyor işte an geliyor olmuyor malesef...ya uzaklara bakarak ya da gözlerini kapatarak seni gülümsetecek bir hayale dalmanı istiyorum senden.o bir anlık gülümsemene can kurban:)umarım en kısa zamanda üzüldüğün ve kızdığın tüm aksilikler çıksın gitsin hayatından...sevgilerle...
YanıtlaSilzor günler geçiriyorsun..ya sabır de...geçecek...
YanıtlaSilnegzel yazmışın. benim ki silme imla hatasıyla dolu. tabi şimdi taktığım noktaya bak dimi. sen oturmuş sinir stres harbinden bahsediyorken, benim için imla başta geliyor hehe:) üstelik ben yani. normalde zerre takmam. ama silmeden yazınca takıyor işte insan. çok özledim bu arada. biz anca emekli olunca görüşürüz artık. sen yoğun ben yoğun. yorum da mektup gibi oldu ama neyse. idare etsinler diğer okurların. kırk yılda bi görüşüyoruz zaten. öperim hatun. kendine iyi bak.
YanıtlaSilbazen ağlamak rahatlatır insanı...
YanıtlaSilyazının bu denli olması senin bu kadar sıkıntılı olmanla eşdeğer olabilir ne kadar ironik dimi :(
bazen öyle hissediyorum ki ciyak ciyak bağırarak ve koşarak uzaklaşayım
YanıtlaSilhani küçükken yapardık yaaa
hah
işte öyle...
özetle anladım seni çok iyi
hanım kızımız benim bir arkadaş.ajanslardan bu ara teklif alıyor .
YanıtlaSilöfkeli şirin sakin ol biraz :))