Kimin ayakkabıları?
Pazar günü gittiğimiz lunapark da çocukları oyuncaklara bindiren görevli çocuğun. O da çocuk. Durmadan 'M..... şuraya bak, M.... gel' diyen bir adamın yanında oradan oraya koşturan sıskaca bir çocuğun ayakkabıları. Göz göze geldiğinizde aşağıya bakan,
Daha önce de yan yana gelmiş benzer ayakkabılar görmüş, yayınlamıştım bir yazı üzerinde. Garip değil mi? Eller gibi ayakkabılar. Ayaklar değil de ayakkabılar. Tepeden başlayan özenin sonlanamadığı eşyalar. Belki de öncelik sırasında en son akla gelenler. M'nin sadece ayakkabıları yırtık değildi. Kıyafetleri de fazlaca yıpranmıştı. 'iş kıyafetleri' diyerek geçiştirmek istesem de biliyorum o iş kıyafeti giyinmemesi gereken bir yaşta.
Size de oluyor mu? Yazsam suç, yazamazam suç dediğiniz haller? Sussam suç, konuşsam suç. Birkaç satır arasına sıkıştırsam ne çıkar? Duyarlılık mı, utanç mı?
Yoksa defalarca dikilmiş, önce bana benden kardeşime geçen kırmızı bez ayakkabının hatırlattıkları mı?
Hangisi?
Bakışlarımı alamadım yırtılan yerlerinden. Annemi irice bir yorgan iğnesiyle sabaha hazır olsun diye dikerken gördüm.......
M'de ayakkabılarını kafes ardına bırakıp terleyene kadar zıplayacak yaşta ya gerisi boş... Bom boş...
NOT: Yazmak için çekmiş değilim, çektiğim için de yazıyor değilim. Gözümde canlanan fotoğraf bambaşkaydı ama görünen bu oldu. Hafıza kartından çıktığı haliyle ekliyorum hiçbir fotoğrafla oynayamıyorum bilgisayarım ne yazık ki buna izin vermiyor. Özellikle sağdan gelen ışık rahatsız edici ama düzeltmek için notebook yetmiyor. Çözüm bulacağım.
merhaba takibe aldım çok taze bir bloggerım bana da beklerim:)
YanıtlaSilhttp://myworldinthebooks.blogspot.com
merhaba , gerçekten ne kadar üzücü, milyonlarca ayakkabım var hala alayım derdindeyim bak şimdi kızdım kendime
YanıtlaSilhayat böyle zaten değil mi bizim için? demişsin ya hani, sussam suç, konuşsam suç diye...sürekli bir suçluluk duygusu var bende de. sadece yaptıklarım ve yapamadıklarım için değil hem de. bu ülkede yapılan ve yapılmayan herşey için. yorucu bir şey bu...
YanıtlaSilÜstelik de yaptıkları ve hayattaki tavırları nedeniyle en az suçluluk duyacak insanlar, daha çok suçluluk duyuyor, aşırı sorumluluk duygusu mu nedir?
YanıtlaSilFotoğraflar çok güzel Ebru, elin çabucak alışmış, bence. :)
Böyle fotoraflari görmek bile hüzünletiyor.özellikle utanctan bakislarin kacirilmasi bile insanin icini buruyor.
YanıtlaSilKi o cocugun hissettikleri......Sule
Açıklama yapmazsak olmaz di mi? Aman biz açıklamamızı yapalım da, yanlış anlaşılmayalım. Koy ver gitsin Ebru, koy ver. Sarıldım sana.
YanıtlaSilNot: ne zamandır ziyaretine gelememiştim sakın yanlış anlama. Biraz uzaklardayım, döndüğümde ararım sesleşiriz.
İlk aklima gelen m mustafa.sussan yazmasan suç.kumruların başında guvenparka bakan donercinin basinda kucaginda daha yasina girmemis bebegiyle dilenen genç kadına kizginlik acima caresizlik ama neden ama li sorular.......sıkıca sarilmis battaniyesine.....isyan ama kime,kadere devlete aileye beledlyeye kendime,bitek o ,bebek........m ye selam olsun.....
YanıtlaSilIşıktan hiçbirşey gorülmüyor,ışık esittir tuketim bencillik bosvermislik lüks insandan kendimizden uzaklaşmak.... http://siirler.love.gen.tr/ozdemir-asaf/karanlik-hep-kendine-gider.html çözüm bulundu aslında,sevgi.
YanıtlaSil