Yorgun(um)

“Dürtme içimdeki narı
üstümde beyaz gömlek var”

Uzun zaman oldu yazmıyorum.İçimden gelmeyişinden değil yine. Belki de aktarmak istemeyişimden. Kendimden dahi sıkılmışken uzağa, en uzağa yerleştirmekten kelimeleri. Oysa unutmuşum ne kadar uzakta olursa olsun sağır edercesine duyduğumu. 

Kırgınım. 'Neye, kime' dese biri somutlayamam. Sadece kırgınım. Kendim kadar kırgın. Upuzun uzandığı uykulardan uyandırırken hissettiğiniz kadar. 'Bıraksam uyusa bebek gibi' demek isterken 'kaldırmam şart'a teslim olur gibi.....

Sarkaç gibi yaşıyorken iki ucuna da dokunamıyorum yaşamın. İnsanlar dolup boşalan yolcu trenleri misali gelip geçiyor yine ve notalar saçlarımdan tututup tutup fırlatıyor. Yaşadığım gün kadar yorgunum bugün.  Belki de yaşamayı istediğim günler için yorgun.

Görsel  :Ben 

Şiir      : Birhan Keskin