Ne yazsam bilmiyorum. 'Kalbin kadar temiz bu sayfada' diye başlayan cümlelerle yazdığımız defterler geldi aklıma :) Böyle başlayanlarla görüşmüyormuşum fark ettim de. Zaten düşününce o zamanla şimdiki zaman arasına giren yıllar da azımsanmayacak kadar uzun. Sizde de yok mudur kimseleri görmek istemediğiniz zamanlar. Nasıl yoruluyorum her bir yüzde, seste anlatamam. Bir köşeye yerleştirseler de öylece otursam. Hiç kalkmasam, üşümesem....

İnanmadığım gülümsemeler kondurmasam dudağımın kenarına (olmaz mı)...

Listeler yaparak yaşamak yoruyor olabilir mi acaba? Yazlıklar kalkacak, kışlıklar çıkartılacak listesine ve geleneksel bayram temizliği listesine takmış haldeyim. Bu iki madde için bile kaçıp gidebilirim buralardan. Yorgunum işte. 

Bir battaniye, semaverde demlenmiş çay bir de sessizlik istiyorum. Çok mu?
Not: Eklediğim görsele bakınca bilinç altıma atıp üzerine bir çok şey yığdığım mutfak dolapları temizleme eylemi mi yatıyor acaba :(
Bir not daha :Karnım ağrıyor fena halde.

Görsel : Konuyla ne kadar da alaksız ama André Kertész'e ait.