Söyle.......

Papatya mevsimi geldi değil mi? Belki de geçiyor yine içerilerde hapsolup çalışıyor ve yaşıyorum. Yok yok masamda görmek istemiyorum. Azıcık çeksem dipteki solucanıyla yaşadığı yerde olayım. 'pardon' diye ittirerek toprağa.

Koşa koşa giderken'unutttummm' diyerek çakılıverirsiniz ya olduğunuz yere. Sık sık bu halde buluyorum kendimi. Eskiden koşmanın kendisi değil fikri bile yorardı. Şimdi yorulmuyorum. Gece, gündüz dört nala koşuyorum sanki. Yorulmadan, yormadan ama bir yere de varmadan. Daha sessizim, daha kabullenir, çok daha fazla dinliyorum artık.

'Gel gel sen de say yalanlarını, nasılsa her söze kanıyorum' dediğimi duymuyorlar neyse ki. Konuşuyorlar..... Konuşsunlar. Tam da bu  istediğim. Onlar konuşsun ki susacak yer açılsın bana. Ben yine inanayım..... Ben yine aynı yöne baktığımızı sanarak koşup gideyim baktığı yerlerden. O boşluğa ben koşan yanıma bakayım. 

Biraz daha yaşlandım biliyor musun?

'Yok hiç göstermiyorsun' cümleleri azalır oldu.

Artık geceden sabaha büyüyorum ondandır belki.....