Sayfalar

18.11.2009

Büyürken Sorunlarda Büyüyormuş

Üst üste gelir ya sıkıntılar öyle zamanlardan geçtik. (Yani umarım geçmişizdir) İda'nın öğretmeni ile görüşme işini ben yapıyorum. Öğretmen ile ilgili problemleri aştık ama onun dikkat çektiği bizim üzerinde durmamız gereken şeyler oldu. 15 gün cezalıydı. Bana/bize göre uzundu süre. Sırada tek başına oturma cezası. Yalnızlaştırarak çözüme ulaşılamayacağı noktasında anlaştık. Ancak İda'nın aşırı hareketli oluşundan şikayetçi oldu öğretmen. Biz de Psikiyatri Merkezinden randevu aldık. Bugün gittik. İda her zaman yerinde duramayan bir çocuk oldu. Sürekli allı morlu gezmiştir çünkü mutlaka ya zıplarken ya da koşarken düşer. Öğretmenin ve bizim yanıtlamamız gereken testler verdiler. Testlerden biri Conner's dehb ölçeği diğeri de Wisc-R testi. Conner's olanı öğretmen ve aile yanıtlayacak. Diğeri için de 16 Aralığa gün aldık.
Hem İda ile hem de bizimle ayrı ayrı görüşüldü. Daha sonra ida oynamaya gönderildi bize gözlemlerini aktardı uzman. Wisc-R testinin aynı zamanda zeka testi olduğunu ama testin bu bölümünden ziyade dikkat ile ilgili yönlerinin kendisinin işine yarayacağını söyledi. 'Hiperaktivite mi var İda da böyle olduğunu mu düşünüyorsunuz' diye sorduğumuzda ise 'büyük olasılıkla' dedi.
Şaşkınım. Ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum açıkcası. Okul başladığından beri sorun yaşıyoruz. Ders yapmak istemiyor bazen okula gitmek istemiyor bazen çok asabi bazen yataktan kalkmak istemiyor vs. Kafa yormaktan, çözüm yolları aramaktan gerçekten yoruldum.
İşyerimle önümüzdeki günlerde konuşup kış boyu ücretsiz izin almayı düşünüyorum ama ekonomik anlamda bizi çok zorlayacak almazsam İda, okul, öğretmen ilişkisinde annem yetersiz kalıyor. Uzmana işle ilgili durumu sorduğumda aile kararı bu noktada çok müdahil olamam ama faydası olabilir dedi.
Önerilerinizi bekliyorum arkadaşlar.
Geçen hafta hastayken okula götürmemi istedi yol boyu elini tutarken yaşadığım sorunlar bir yana 'İda'nın annesiydiniz değil mi' evet buyrun. dedim. İda dün kızımın yakasına mürekkepli kalemle mürekkep püskürtmüş. dedi bir anne. Özür diledim. Biraz ilerledik başka biri İda zıplayıp Baran'ın üstüne atlamış:) Gülemedim elbette. (Ama bunlar çocuk) kusura bakmayın uyarırım. Okula gittim öğretmen ne zaman arkamı dönsem birilerini konuştururken yakalıyorum, sürekli kıpır kıpır, bazen kafasına göre geziniyor sınıfın ortasında. Teneffüsten döndüğünde saçlarından ter damlıyor delice koşuyor. Eve gidiyorum annem, ben 4 çocuk büyüttüm böyle bişey görmedim alt kattakilerden utanıyorum artık zıp zıp zıplıyor:( Öyle bir noktaya geldim ki YETERRRRR diye bağırmak istiyorum.

8 yorum:

  1. Ebrucuğum,
    Doğrusunu yapmışsınız, kendinizi tamamlanmaya ihtiyaç duyar noktada bulduğunuzda uzman yardımına başvurmuşsunuz.
    Bir noktada diyeceğim var.
    Çocuklar büyüyünce, sorunları da büyür düşüncesine kaptırma kendini lütfen. Bunlar hayatın getirdikleri. Sorun çıkınca çözerek gideceğiz, sorun olmazsa keyfini süreceğiz. O kadar!
    Bir ufak görüş de çalışma ile ilgili. Evet, maddi bakımdan ücretsiz izin zorlayıcı olabilir, yine de maddi bakımdan bir süre eksik kalmak göze alınabiliyorsa, ücretsiz izin denenmeli. Çocuklarımız hızla büyüyor, şu anlarını ve bu anda yardıma ihtiyaçları varsa o imkanı bir daha bulamayacağız, kaçırmamalı.
    Kolaylıklar dilerim.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Psigolog'un tek seanslık işleminin çok yüzeysel kalacağını düşünüyorum. Çünkü, teşhis zaten belli de, birebir ilgilenmenin pratik yöntemleri bilinmiyor.

    Kısaca,
    Öneri-1:
    İda,
    akranları ile ilişkilerde doyuma ulaşmalı.
    Nasıl?
    değişik deneyler.
    örneğin,
    İda'nın sataştığı birkaç çocuk gurubunu (mümkün ise her hafta bir gurup) hafta sonu, velilerinden izin alınarak, evde (pastalı börekli) misafir edilmeli. Bu anda ida ile ilişkilerinin saygınlığı (özel arkadaşlık bağı) oluşturulamsına ortam hazırlanmalı. Hediye alışverişi buna dahil olabilir. Bu durumda İda yalnızca kendi doğrularıyla değil, aynı zamanda bileşke doğruları keşfetme fırsatını bulacaktır.

    2- Özellikle Baba burada insiyatifin dış kısmını ele almalı.

    İşten ayrılman ve ekonomiye sekte vurman işin çözümü değil, ileride problemi ikiye katlamayı tetikler.

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Ekmekçikız;
    Önerilerine çok değer verdiğimi bilmeni isterim en başta deneyimlerine de. Sorunlar büyüyor derken esasında farklılaşmasını kast ettim belki de. Hayatımıza yeni yeni şeyler giriyor ne büyük bir çabaymış meğer ne büyük emek değilmi?
    Çalışma konusunda göze almak noktasında tıkanma noktasındayız sanıyorum. Artılarıyla eksileriyle değerlendiriyoruz ama işyerinin koşullarını da tartıp konuşacağız.
    Belki birkaç yıl sonra sorun bile diyemeyeceğimiz şeylerdir ama yaşarken zorluyor.

    YanıtlaSil
  4. Veee Zihni abi senin fikirlerin de öyle. Telefonda saatlerce süren güzel konuşmalarının hakkını nasıl öderim bilmiyorum ki.
    İda'nın sataştığı çocuk yok aslında. Onun durumu sataşmaktan daha garip . Kavgacı değil vurup kırmaz da çocuklardan çok annelerini kızdıran şeyler yaptıkları.
    Eve çağırmak konusundaki fikrini ve önerini en kısa zamanda hayata geçireceğim.
    Yardım konusuna gelince de görüşmelerimiz düzenli olacak en azından öğretmen ve biz sorun dediğimiz şeyleri görmeyene kadar.
    İş meselesi:( sağlığım ve oğlum için bir süre evde kalmayı çok istiyorum bu günlerde.

    YanıtlaSil
  5. Merhaba. Ziyaretiniz ve yorumunuz için teşekkür ederim.
    Hiperaktivite ile ilgili birşey okumuştum ve orda ebeveynlere ve bu çocukların özellikle öğretmenlerine çok iş düştüğünü, çocuğun aşırı hareketliliğinden ve odaklanamamasından dolayı suçlanmaması, eleştirilmemesi gerektiği yazıyordu. Suçlanan, eleştirilen çocuk zaman geçtikçe hırçınlaşabiliyormuş. En önemli şey; hiperaktivitenin, onun sosyalleşmesini engellemesini önlemek herhalde. İda'ya ve size kolaylıklar diliyorum.

    YanıtlaSil
  6. Benim kizimda da dikkat bozuklugu var. Ders calismak bir zulum. Ilac kullaniyor. Biraz yardimci ama cok da degil. Buyunce kendi kendini kontrol eder diye bir takim veriler var. Umudumuz orda biraz. Zor is. Kolay gele...

    YanıtlaSil
  7. ebru ; aynı sorunları yaşıyoruz daha doğrusu ilk okullar açıldığında yaşadık. tardunun annesi kim deyince utanmaya başlamıştım artık. ama çok üstüne gidince daha kötü oluyor. ama yanlız hale getirmek sınıfta kesinlikle daha ters etki yapıyor. buna engel olmalısın öğretmenle konuşup.
    anneler nedense çok fazla karışıyolar bu sınıftaki olaylara ve maalesef biz çalışan kesim çok müdahil olamıyoruz.
    ama bi şekilde alışıcaklar tabiki kontrol altına alınması gereken şeylerin zamanında yapılması gerekir.
    şunu es geçemicem bizim ne kadar takıntılı olduğumuzu düşünürsek biraz oluruna bırakmalıyız:) ve kesinlikle büyüdükçe sorunlar büyüyyor .

    YanıtlaSil
  8. Eleştirel günlük çok daha olumlu şeyler bekliyordum galiba:) Şimdi düzeldi filan demenizi mesela.
    Gamze tarduyu biliyorumm aynılar zaten.

    YanıtlaSil

Siz ne dersiniz?