Her zaman sevmişimdir kayıkları. Nedeni üzerine düşünmedim hiç. Sadece resimlerde hoş bir malzeme diye de değil bundan da eminim. Uçsuz bucaksız denizin ortasında kimi zaman savunmasızmış gibi duran halini mi bilmiyorum... Yalnızlığı çağrıştırır ama öyle bir yalnızlık ki bir iki kürek çeksem kalabalıklara karışacağım çekmesem öylece kalacağım.
İnsanın doğaya meydan okuması gibi. Ufacık hareketlerle upuzun yol alabilmek gibi.
Kol kola geçmiş kaybetme/bulma gibi,
Neden bilmiyorum seviyorum işte.
mavi özgürlük,
YanıtlaSilkayık yolu mavi,
kayık sarsıntısızlık,
kayık beşik,
kayık ıslaklık,
kayık az giysi,
kayık, güneşli gün,
kayık, kalabalkıların değil
alabalıkların diyarı....
nasıl sevilmez ki:)
Ben de severim kayiklari. Ama sanki bende gordugum posterlerin, resimlerin, imgelerin daha cok etkisi var... Her ne ise ne ama guzeller... Hele yukaridakileri nerden buldun oyle. Cok guzel fotograflar....
YanıtlaSilnedenleri sıraladıkça daha çok sevdim zihni abi:)
YanıtlaSilEG sabah açtığım ilk maildi bayıldım bakarken epeyce kaldı ekranda.