Bakım Onarım

Geçen hafta geç saatlere kadar çalışınca üzerine pazar da eklenince arıza lambalarım yanmaya başlamıştı. Dün doktoru arayıp randevu aldım göz kontrolü için. Epeydir gözlüklerim pencere camı kıvamına gelmişti. Zamansızlıktan ihmal ettiğim o kadar çok şey var ki en başta da kontroller geliyor neyse burayı hızla geçerek izin günümün hafta içerisine denk gelmesinden kaynaklı nasıl güzel geçtiğini anlatayım:)

Sabah İda evde beni görünce sevinçten çıldırdı. Pazar günü mü dedi gözlerini açar açmaz hayır oğlum dedim, hastalandın mı dedi:( Hayır oğlum hasta da değilim bugün izinliyim dedim. Çocuk sadece ya hastaysam ya da pazarsa evde gördüğünden şaşkındı.

Yatakta oynadık bir süre öptüm öptüm sarıldım. Anne yarında gitme dedi oynarken:(

Kahvaltı yaptık birlikte durmadan konuştu konuşurken cıvıltısı bestelerin en güzeliydi. Öğretmenini aradım uygunsa görüşmek istediğimi söyledim peki dedi. İda ile beraber okula giderken arkadaşlarını gördük annem işe gitmedi dedi:))

Öğretmen özgüven konusunda sürekli olarak ailelerle görüştüğünü bu konuda çok uğraştığını ama burada da fazla özgüven sorunu olduğunu söyledi. Sınıfta teşvik amaçlı 'örnek öğrenci belgesi' verdiğinden söz etti. Duyduğumu söyledim. İda'ya kasti olarak vermediğini çok daha fazla başarı beklediği öğrencisi olduğunu biraz da uslu durması için  kullandığını söyledi. İda ile de konuşmuş birkaç arkadaşın belge aldı sen üzülmüyor musun neden çabalamıyorsun demiş İda da başarılı olmak sadece öyle mi olur uslu mu durulur? demiş. Şaşırdım. Uslu duranın ödüllendirilmesine meydan okumasının aşırı özgüven duygusundan kaynaklandığını söyledi. Çocuklarımıza özgüven aşılamalıyız konuşmalarını her toplantıda öğretmenlerden dinlerken tam tersini söyleyince üzerinde o hızla düşünemedim ama düşünmemiz lazım. Bunun zararı nedir yararı nedir diye.Onu çok yorduğunu ama eskiye oranla biraz daha sakin olduğunu söyledi. Ama bu mutlak bir düzelme değilmiş:)

Bunları konuştuktan sonra yağan kar ve aşırı soğuğa rağmen epeyce yürüdüm ve göz doktoruna gittim.

Hasta kabul de oturan 5 bayan elemanın hamile olmasını gözlerimin bana oynadığı son oyun olarak yorumladım ama yok yok sırayla kalkıyorlar bir o yana bir bu yana gidiyorlardı ve çeşitli ebatlarda ,kilolarda 5 hamile kadın yan yana çalışıyordu:) o kadar bankoda 5 kadın neden duruyordu onu da anlamadım ama gördüğümden eminim:)) Üstelik her biri diğerinden daha asabiydi. Biri diğerinin elmasını habersiz almış üstelik:)) Pencere camlarımın artık işe yaramaz hale geldiğini anlamış oldum. İlerlemiş numaralarım ve baş ağrısı yapan astigmatımla yazılan 3 damla ile gayet neşeli çıktım oradan. (ilaçları da almadım hala)

Kızılay'a kendimi zor attım. Dost Kitapevinde gezindim bir süre kendime bir kitap aldım. Sezgin Kaymaz Sandık Odası. O kadar ağır yürüdüm ki anlatamam. Hızlı yürürsem zaman hızla tükenecekmiş gibi geldi. İda için çamaşır almam gerekliydi onları aldım. Sayısını unuttuğum halde 2 tane daha çanta aldım kendime:) Yol boyu birçok mağazaya girdim çıktım:) Kaymaklı ekmek kadayıfı yedim:) Ara ara mola verip çayı fena değildir dediğim yerlerde çay içtim. Havuz kenarlarıa oturup hikayeler uydurdum geçenlere. Bol gözlem bol ses doldurdum içime ve eve eşimle aynı saatte girdim:) Uzun süre dışarı çıkmayınca kalabalıktan ürküyor insan.  Tüketerek mesud oldum. Çark böyle dönüyor işte:) Kapitalizm veya her ne halt izm'lerse posamızı çıkartıp atıyor bir kenara sonra tüketip mutlu ettiriyor, o sırada başkalarının posasını çıkartıyor falan filan falan:)

Bir de hep eski şarkılar dinledim bugün. Birkaç kez tekrarladığımsa  kimse duymamıştır umarım:)
'Sevda kuşun kanadında, ürkütürsen tutamazsınnnn'