Gölge

Onca zaman anlatmak istedim Sen'i. Şimdi ne anlattıysam dönüp toplamak istiyorum. Kızgınlıktan da değil üstelik sadece ektiğim yerlerde büyümenden korkuyorum.

İçinde 'korkuyorum' diye başlayan, biten cümleler olacaksa da birisi sallayıp uyandırsın istiyorum. Girme düşlerime gözlerim açıkken....

Yıkamak için bile çıkartmadığım giysilerle dolu bir bavul, sadece iki şehir arasında gidiyor, geliyor. Oysa ne o bavula ihtiyaç var ne de yolculuğa...Yolculuklar ihtiyaçtan değildir değil mi? O yıllarda ben 'gidebiliyor'muşum.

Kendimi alt kat komşusunu terlik sesleriyle rahatsız eden küçük bir kız gibi hissediyorum. Annesinin terliğini sürükleye sürükleye koşturan küçük bir kız. Garip bir sancı var sanki bedenimde. Sanki biraz sabretsem ellerim, kollarım uzayıverecek.  Ayaklarım benden onlarca yıl ilerisine atılıverecek.

Çok hızlı koşuyorsun, 

Geride kalıyor akşamlar. İnsan akşamdan kaçmak için koşar mı hiç?

***

Misafir yataklarının üst üste dizildiği (yığıldığı) bir oda var mıydı çocukken evinizde? Varsa mutlaka oynarken üzerinize düşmüştür hepsi birden. Bilirsiniz biraz ağırdır ciddi zarar vermez ama yorar. Çabaladıkça dağınıklık artar, hepsinin katlandığı yerlerden ayrılmasıyla ortaya inanılmaz bir dağınıklık çıkar. İşte o haldeyim.

Biri o odanın kapısını çekip çıksın...

Foto: Ben
Olmayacağım bir iki gün. Onaylayıp çıkabileceğim.