'Biraz ilerler miyiz' diyordu tiz sesiyle. Öylesine soğuktu ki bir an evvel binmek hatta mümkünse oturmak istiyordu otobüste. Başlangıçta oturma hayalleri bile kuracak kadar şımarık olmasına gülümsedi. Tutunmasa bile düşmeyeceğinden emin 'biraz ilerler miyiz' dedi yine. Şaşırıyordu da kendine.Sayısal olarak bakınca azımsanmayacak olan gruba hitap edebilmesi iyi geldi ruhuna. Hem ilerliyor hem de sesleniyordu. Derinden bir ses 'daha nereye ve daha ne kadar' dedi,yanakları yanıyormuş gibi hissetti. Arkalarda oturanlar veya en önde duranlar onun 'ilerle' diyen ve bunu dediği için fırçalanan olduğunu bilmeyecekti ama yine de biraz evvel içine hava gibi çektiği güven yerle bir olmuştu.
'Her zaman böyle yapıyorsun biraz daha dikkat etsene' diye bağıran annesine dönüp bakmadı bile. Ardından seslenilmesinden nefret ediyordu. Sanki o sesler onu öne doğru hızla ittirip bir uçurumdan atıverecekmiş gibi geliyordu. En fısıltılı konuşma bile birinin ardına geçince yüksek bir sese dönüşüyordu. 'Kimse neşeyle bağırmaz ki birinin ardından' dedi. Sahi birinin ardından avaz avaz bağırıp neşeli ne söylediniz?
'Toprak damlı köye gitme zamanı' diyordu okulların kapanmasına. Ne ağırlığına gücü yetiyordu küreğin ne de onu taşıyınca yapılacakları biliyordu. Çeşme çok uzaktı. Köyün diğer ucunda. Ne zaman halasına 'noluurrrr suya gidelim' dese 'var var daha bitmedi' yanıtını almaktan nefret ediyordu. Plastik mavi sürahiye doldurulmuş sudan yavaş yavaş 'hayat' denilen koridora boşaltıyordu. Çok güzel kokuyordu kırmızı toprak. Öyle kıvamlıydı ki. Ne çamura dönüşüyor ne de kupkuru kalıyordu. Ucunda dikenleri olan süpürgeden bir tel kopartıp kıvamlı kırmızı toprağa saplıyor şekiller çiziyordu. Küçük bir alanda başladığı iş gittikçe yayılıyor ve mavi sürahideki su bitiyordu. Halasına 'su bitti' diye sesleniyordu. Halası hep aynı ses tonuyle 'var var daha bitmedi' diyordu. Köye gittiği ilk günler çeşme başında genç kızların, kadınların sürekli soru sormasından, vereceği yanıtları umursuyormuş gibi bakmasından zevk alıyordu. Sorulan hiçbir soruya yanıt vermesine şans tanımayan halasına bakıp gülüyordu. Her ne sorulsa halası onun yerine yanıtlıyordu. Belki de o çeşme başı birinin herşeyi onun için yaptığı yerdi.
'Biraz ilerler miyiz' diyordu yine....
Devamı olacak köy olan bölümün
Bekliyorum... devamını.. dün gece nasıl yakıyordum ama evi:) sen yakıyordun pardon:)
YanıtlaSilköyde bi kız öyküsüne mi başlamış oluyosun.
YanıtlaSil:)
Güzel öykü :)
YanıtlaSilEbru yaa..Sahi birinin ardından avaz avaz bağırıp neşeli ne söylediniz?
YanıtlaSilBu nasil dogru ve güzel bir cümle..
düsündüm.Gercekten öyle
ilerler miyiz biraz
YanıtlaSilÖyküyü bölücem diye o geçişleri ve bağlantıları bir doğru yapma bak ben naapıyorum güzelim öyküyü heba ettin diye.:P
YanıtlaSilDevamı için heyecanlanıyorum.
YanıtlaSililerleyelimmm.. beklemeye yapmayalım lütfenn..
YanıtlaSilkızlar (karoshi ve nehir), özlediniz mi beni? dün gece yoktum diye yakarım bu şehri mi yaptınız ne yaptınız anlamadım. a-aaaa düşün yakamdan ayol, bir rahat bırakın beni. benim bir aşk hayatım var, her anımı sizinle geçiremem ki cık cık cık :)
toprak damlı köye gidelim biz de nolur yaaa. o zaman sizi hiç ihmal etmem söz.
Bekliyorum devamini, sen boyle anlatinca hic koy hayati gormedigimi farkettim..
YanıtlaSilBen de merak ettim, bekliyorum.
YanıtlaSilSahi ciddi ciddi oyku yazmaya baslasan sen!
YanıtlaSilKarōshimm canım nasıl yaktığından da önemlisi söndürme şeklindi:)) Öperim canım ama dikkat et.
YanıtlaSildeeptone yok değil aslında kendimi anlatmaya başlamış:) Zaman zaman yapıyorum ya hani onlardan biri.
YanıtlaSilBolat teşekkür ederim.
YanıtlaSilAslıcığım belki biz yaparız çocuklarımıza ne dersin?
Burakcığım bilmem ki:)
Yoldaş aha bu baskı oldu:) Zaten epeydir köşe bucak kaçmaktayım kendimden yazmaktan.
YanıtlaSilHım doğru yapana kadar denerim. Olmadı önce sana gönderebilirim de:)
K.C.S. planlamış değilim aslında ama var kafamda birşeyler umarım aktarabilirim.
YanıtlaSilPandoraaammm yaktırdım evi Karaoshiye:)) Senin hasretinde vardı tabi neden olarak. Ama söndürme şeklini dedi mi esas mesele o:))
YanıtlaSilGidelim değil mi gidelim oralarda yaşayalım.
Şeymacığım biz kasabadaydık dedmler köyde tatillerde ben köye kız kardeş ankaraya giderdi.Çok severdim köyü.
YanıtlaSilEsracığım bakalım:))
YanıtlaSilEG yazayım değil mi? Başlayayım artık sen de beğendiysen yazmaz mıyım?
Off Ebru yazını devamında gözüme çarpan kırmızı yazının ''Devamı için tıklayın '' gibi bir şey olduğunu sanarak heyecanla okudum. Sonunda da ''Devamı gelecek'' e tosladım. Şimdi de ardından bağırıyorum neşeli ve sabırsızca '' Çabuk '' diye. Online bağlantıları kesip kendini bir yerlere kilitleyemezsen zor biliyorum devamını yazabilmek ama taslak kafandadır, kurgu fazla bekletilmeye de gelmez bilidğin üzere. Sevgiler...
YanıtlaSilgüzel güzel :) köy hikayelerini severim
YanıtlaSilgüzel başlangıç.
YanıtlaSilÇok güzel bir öykü.Zevkle okudum Ebrucum:)şimdi ikinci bölümünü okumaya gidiyorum:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim:)
YanıtlaSil