Yine uzun oldu ara değil mi? Burası tuhaf bir alışkanlığı barındıryor girip olan biteni haber vermek gerek sanki. Gelemiyorsanız sebepleri dönmüşseniz yaşadıklarınızı:)

Bayram tatili güzeldi. Farklıydı, farkı daha çok misafire ev sahipliği yapmaktı. Yaşlandık galiba bize de bayramda gelenler olmaya başladı.

İda ile doluyuz. Garip bir kelime belki ama cidden öyle. Hiç susmayan bir oğlumuz var. Bazen bunaltacak kadar çok konuşuyor soruyor soruyor soruyor. Her yanıt yeni bir soru. Önceki akşam yatarken hikaye anlatayım mı dedi anlat dedim.Nasıl bir hikaye ise bitmiyor. 'Oğlum bunu sen mi uydurdun, bir sonu yok mu' dedim 'uydurmadım anne yarattım, tabi ki sonu var biliyor musun ben çok yaratıcıyım çünkü televizyon az izliyorum ama sen yaratıcı değilsin benden çok izliyorsun' :)) Matematikten 10 adet toplama 10 adet çıkartma yapması gerekiyordu akşam geç saate kadar bitiremedi tamam sabah yaparsın diyerek kapattık. Sabah aradım 'oğlum yaptın mı toplama, çıkartma ödevini?' 'Anne şöyle bir yöntem buldum' 'nasıl?' 'kafamdan yaptım' 'İda nasıl kanıtlayacaksın yaptığını, öğretmen kontrol etmeyecek mi ne diyeceksin? ' 'Sorsun söyleyim'

Ödevlerini babasıyla yapıyor. Ben bu konuda çok başarısızım. Benimleyken bitmiyor hiçbiri. Sürekli kaytarıyor. 'Anne babam herşeyi biliyor' diyor üstüne üstlük:)

İşte böyle geçiyor her akşam. Uzunca bir süre onu ödev yapmaya ikna etme, sonrası bitirmesi gerektiğini anlatma. Nerede yanlış yaptık bilmiyorum ama oğluş ödev yapma alışkanlığına karşı direniyor.

Bu arada kulağımla ilgili sorun bitti. (şimdilik) Arada birkaç gün delice karın ağrısı bir atak geçirdim. İş hep uzun saatli ve yorucu. Bedensel değil ama yorucu. Kışı da sevmiyorum. Kış gelmese bu kadar sık hastalanmam belki.