Pandora'nın Mim'i:)

Bir mim ile geldim bu gece. Pandora mimlemiş. Ben onun yazısına bayıldım. Okurken ortak şeyler de vardı başta sakız muhabbeti:)

Konumuz şu: küçükken sizlere uyarı, korkutma veya batıl inançlar nedeni ile söylenen, ama siz o afacan çocuk aklınızla söylenenleri gözünüzde çok alakasız bir şekilde canlandırdığınız, korktuğunuz, fakat büyüyünce “lennn, nasıl da yediler beni bununla küçükken” dediğiniz bir şeyler var mı? varsa bunlar nelerdir?

İçerisinde 'lenn nasıl da yediler beni bununla küçükken' demiş olmak geçiyor ama bazıları var ki hala yiyorlar sanırım.

Çocukluğum annemin abartılı derecede (ona benzedim galiba) takıntılı olması nedeniyle öcü, böcü, kaka, vb. diye başlayan cümlelerle geçti. Bir de ilk çocuk olunca her türden hurafe yüklemesine aşırı dozda maruz kaldım.

Karoshi de söz etmiş aynı mimde yatır mevzusundan. Çocukluğumda en korktuğum şeylerin başında geliyordu. Yatır denilen kişileri bir yere vakti zamanında yatırmışlar ama yattıkları yerden epey korku salıyorlardı. Annemin amcasının kızının köyde çok güzel bir evi vardı ama bir oda vardı ki yer yataklarını hazırlayıp bizi oraya yatmak üzere götürdüklerinde 'altına kaçıran olursa ....dede gelip dövüyor' (burada dedenin adını hatırlamadığımdan nokta koydum.) O odaya girince hepimizin uykusu açılır gözlerimizi patlata patlata uykuya teslim olmayı beklerdik. Yatmadan önce de herkes sıra sıra tuvalete giderdi ne olur ne olmaz diye. ( eşek kadarız neden altımıza yapacaksak)

Akşamları ne zaman kahkahalarla gülsek mutlaka birisi 'akşam akşam şeytanları toplamayın' derdi. Şeytan gülmeyi sevmiyordu galiba kıs kıs gülsek de herkes birbirine 'tamam yeter gülmeyelim' derdi. Gülmenin engellenmesi daha şeytancaymış geç anladık.

'Kapı eşiğinde oturma çocuğun olmaz' şuan inandığım en komik şeylerden biri sanırım bu. Cereyanda kalmayı kast ediyor olmaları lazım aksi halde doğum kontrol yöntemi olarak kadınlara 'eşikte otur gerisine karışma' demek lazım.

Biri öldüğü zaman o evde ilkgeceyi geçirememek (yapmışlığım var ama uyumuşluğum yok ) ölen kişinin ruhunun evde gezdiğini söylerlerdi. Utanarak söylüyorum bundan hala korkarım.

Her çocuğun klasiği sayılan 'yemeğini bitirmezsen arkandan ağlar' mevzusuna girmeyeceğim bile ruhumda geniş çaplı tahribatlara neden oldu masaya dönüp bakmadan kaçmak gibi:))

Vee hiç atlatamadığım sabah ezanı mevzusu var. Sabah ezanında köpek uluması da duyduğumda inanılmaz korkardım yaşlılar 'birinin eceli gelmiş' derdi. Her sabah ezanında biri ölüyor diye hem üzülüyor hem de korkuyordum. Neden ısrarla o saatte uyandığımı bugün bile anlamış değilim. Birçok geceyi annemlerin yatağında geçirmişliğim vardır.

Bir de lohusalık hurafeleri var kadınların hayatında:)) Efendim ben inandım onlara. Yastığımın altına bıçak koyarak yatırdı annemler:)) Lohusalıkta 'al basması' denilen (başka yerlerde nedir ismi bilmem) bir hadise varmış. Gerekli malzemeler bir al bir de basma :)) O al gelip üzerinize basıyormuş. Ben buna inandım hatta bir ara ciddi ciddi neyse şu olsa da bitse bile dedim:))

Aslında bu mim kitap olur:)) Benden soğumayasanız diye burada bitireyim bari. Mim konusunda çok başarılı bulduğum Avram'ı mimliyorum :))

Not: 2 Adet mim daha var sırada bekleyen unutmuş değilim vakit buldukça :)