Bir de böyle bakın

Bazı insanlar hastane, banka sırası, vs. aklınıza gelebilecek her türlü sıra işleri için uygun donanıma sahip olarak doğmuştur. Mesela ben o donanıma sahip olmayanlardanım. Aradan kaynak yapanları oracıkta öldürebilecek kadar sinirlenebilirim, o sinirle hay sizin sıranıza da hastanenize de diyerek elimdeki sonuçları doktora göstermeden hastaneden çıkıp gidebilirim.

Her seferinde tanıdık doktor bulmuş olmamıza rağmen ilk çare olarak başvurmam genellikle. Halk ile beraber halkın arasında (halk üstü bir varlığım ya ben) sıraya girer önce hastalar tarafından teşhis tedavi aşamalarını yaşar son çare hatta çaresizlikte tanıdıkları devreye sokma aşamasına gelirim.

Her hastane macerası sonrasında da 'bir daha o koridorda insanların sorduklarına yanıt verirsem, dikkate alırsam ne olayım' derim:)

Hastaneleri çok seven enteresan bir insan grubu var. Hemen her bölümden aldıkları sıraları, ellerinde örgüleri, yanlarında yiye yiye bitiremedikleri yiyecekleri, var. Onlar dünden hazırlanıyor anladığım kadarıyla. 'Yarın hastane için ne hazırlasak acaba diye kafa yoruyor bir kaç hanım bir araya geliyor ve pasta börek yapıyor olmalılar. Genellikle tek başına takılmıyor o tipler. En az 3 arkadaş. Ya şalları ya çantaları ya da örgüleri mutlaka benzer özellikler taşıyor.

Bir de intörn hastalar var. Onlar da hemen hemen her bölümü iyi bildikleri için tıptaki her dalda bir miktar uzmanlaşmış oluyorlar. 'Geçmiş olsun neyin var' diye soruyorlarsa öyle küçümseyerek 'şuramdan rahatsızım' gibi cahil bir giriş yapmayın. Troid, apandist, en bildiğiniz tıbbi terimlerse onları kullanabilirsiniz. Dikkat etmeniz gereken şey tıbbi terim geçmeli cümle içerisinde. Gerçi ortopedi bölümündeyken troid derseniz o bilmiş teyzeleriniz sizi 'endokrine gitcen yavrum sen bura bakmaz' diye uyarabilirler de benden söylemesi:)

Bir de terlikleriyle, pijamalarıyla o mekana uyum sağlamış normal zamanda o kıyafetle balkona dahi çıkmazken zaman içerisinde evinin koridorunda yürüyormuş gibi rahat yürüyen uzman hastalar var. Onlar intörn hastalardan bir kademe daha üsttedirler. İntörn hastalar her daldan biraz biliyorken uzman hastalar yattığı bölümün gerekli tıbbi eğitimini tamamlamış, yan odadakilerin günlük tansiyon değerlerini bile takip eder duruma gelmişlerdir.

Bir de 'geçti hayatım' grubu hasta var. Bu gruptaki hastalar genellikle yeni evlidir. İdrar tahlili vermek için bile eşleriyle el ele giderler ve her cümleyi 'geçti hayatım' diye tamamlarlar:) Erkek kadının bir sağına, bir soluna geçerek diğer hastalarla arasına etten duvar örer, 'hayatım sen kimmmm şunlar kimm ' mesajını vermek için çırpınır.

Bir de biz varız:) Hastane yatağının her kademesini denemek isteyen kardeşinin seni yataktan fırlatmak üzere oluşuna gülmeye çalışan ama gülemeyen, hemşireye yakalanmadan o yatağı çabuk normale getir diye gözlerini pörtleten, başını bekleyen bir kocaya minnet duyan..

İşte böyle. 1 haftanın özeti. Canım yandı , ağladım (evde hastanede değil tabi) güldüm, sevindim, endişelendim. Başka insanların nelerle uğraşmak zorunda kaldığını görüp üzüldüm.

10 gün sonra bir kez daha yaşayacağım. Bu defa en azından narkoz olcak ohh leyla:)

Canımın yanması bir yana da 2 gündür hiç yalnız bırakmayan Pandora' ya ve Karoshi'ye ne desem yetersiz kalacak. Allah sizi nası biliyosa öyle yapsın çatlaklar :)

Merak içerisinde mesajlar gönderen Deniz'e ve Guguk Kuşu'na, Avram'a, Nil'e çokkk teşekkür ederim.
Not: Nasıl ama ben de biliyorum 3-5 tıbbi terim:)