Aptallık Çağı, Ülkü Tamer, Rakı

Dün sabah kahvaltı sırasında izledim. Yine geciktiğimi düşünerek. Bazı filmlerde, belgesellerde geç kalmış olmaya üzülüyorum 1 gün daha erken fark etmek varken!

Ne garip varlıklarız. Daha 1 hafta önce korkularımla yüzleşmişken şimdi daha kapsamlı korkmaya başladım. Her ne kadar buna 'toplumsal duyarlılık' desek de! (Bireysel ayağı olmaya çabalayan halimiz)

Aptallık Çağı oldukça başarılı ve tıpkı Human Planet gibi mutlak izlenmesi gerekenlerden. 'Film, 2055 yılında yaşayan bir adamın kendi ağzından anlattığı hikayeyi konu alıyor. Fırsatımız varken iklim değişimini neden durdurmadığımızı sorgulayan film, dünyanın yardım çığlıklarını duymazdan gelen insanların yaşadığı bir çağı ve sonunda pişmanlığı gözler önüne seriyor. 21 yüzyıl tarihe, bu felâkete izin veren insanların yaşadığı Aptallık Çağı olarak mı geçecek?'

Bazı bölümler çok etkileyici Irak da çocukların oynadığı oyunlar, yaptıkları işler karşısında bir yanınız şaşırıyorken diğer yanınız neden sonuç ilişkisi içerisinde anlamlandırmaya çalışıp bir yere oturtuyor. Ne yalan söyleyim oturttuğum yer sonucu haklı çıkartmıyor tam tersi nefretimi besliyor. Hayallerinizin başkaları için hayal bile edilemeyecek türde olduğunu görüyorsunuz. Biz kavuşabilmeyi hayal ederken onlar böyle bir hayali bile kuramayacak biliyorsunuz. Ciddi bir kapitalizm eleştirisi yapıyor film.

Türkçe dersini matematik kadar sevmiyor İda. Bir kitap özeti sayılabilecek ödevi vardı. Ülkü Tamer 'Günışığı Hoşçakal'ı okudu. 55.sayfaya gelince kenarından katlamış 

- Çok güzel ayraçların vardı onlardan kullansaydın

- Kalkmak istemedim

- Çok mu merak ettin sonunu?

- Ettim aslında ama üzüldüm neydi adı çocuğun ya hııııı 

- Muharrem ona mı üzüldün?

- Evet, annesi de yok fakirler de.

Masallarda, filmlerde kitaplarda bazı şeylerin bizi etkileyebilieceğini, bazılarının gerçeklerden alınmış hikayeler  olduğunu, etkilenmiyor olmanın normal olmadığını içeren gayet derin bir konuşmaya daldık:) Sonrasında kendimizi sendikalarda, sendikanın neye yaradığını konuşmakta bulduk. (Kitapta Muharrem'in babası işçi ve  sendikalı olup olmamak konusundaki diyalogları  var) Akşam eşime;

- Çok mu erken acaba, bu kitapta sendikadan, işçi mücadelesinden bahsediyor sınıfta yadırganmasın, kendini ifade edebileceği yaş mı? 

Eşim;

Kendi doğrularımızı dayatmadığımızı ama bizim boş bıraktığımız her an sistemin kendi saçmalıklarını zaten dayattığını anlattı:) 

Kitabı biraz itekleyerek bitirdi. Oysa merek ediyorum demişti :)

- Bir kitabı bitirince duyulan heyecan ne hoş değil mi İda yeni bir kitaba başlamak için , dedim
- Yine mi var Türkçe ödevi, ne heyecanı anne ya biraz ara verecem ben, dedi:)) peki dedim.

'Bu meret öyle bir merettir ki, acıyla içilir, tatlıyla içilir, neşeyle

içilir, ağlayarak içilir, kavunla içilir, peynirle içilir, ikisi
beraber çok güzel içilir yemekle içilir, mezeyle içilir, suyla içilir,
susuz içilir, sodayla içilir, şalgamla içilir.
Ama işte,bir tek salakla içilmez…'


Anlattıklarımın hiç biri ile alakası yok. Ama ne güzel demiş değil mi?  Bugün upuzun bir yazının altındaki bitiriş dizeleriydi. Balıkla da fena olmazdı yani!  
İşte yaşamak denen şey de bu. 'Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe'

Ve yine müzik;