Cumartesi gecelerini bize ayırıyor. Gün içerisinde uyuyor erken uyumamak için. Bazen üçümüz beraber yatıyor sohbet ediyoruz. Galiba en çok yan yana yatıyorken sevdiriyor kendini. Babası benim kadar rahatsız etmiyor. Bense bulduğum her an ensesini, boynunu, saçlarını öpüyorum.
Kuzum diyorum öperken. Bir cumartesi gecesi sohbetini kayıt yapmayı planlıyorum.
Okuldan çok az söz ediyor cumartesi gecesi epeyce anlattı;
- A.... çamurdan meydana geldiğimizi söyledi ben de atomlardan, sonra da kavga ettik. Öğretmene gittik sormak için.
Baba;
-Öğretmen ne yanıt verdi?
İda;
- Atom dedi.
İda;
- Baba aslında şimdi aklıma geldi mantıksız değil mi çamurdan meydana gelsek banyo yaparken eriyip yok olmamız gerekmez miydi?
Baba;
-Çamur da atomlardan oluşmaz mı?
İda;
- Vayyy anasını nasıl aklıma gelmedi bunu söylemek? Nasıl da morartırdım A..'yı değil mi?
Şimdi hasta kuzum. O kadar çok koşuyor ki yine kulak, boğaz enfeksiyon, yüksek ateş. Yemek yemiyor. Annem gibi oldum biliyorum ama kilo da verdi sanırım. O hastalandığında biri içimden bütün enerjimi çekip alıyor sanki. Şimdi daha iyi. Şimdi o daha iyi ya ben de daha iyiyim.Öğretmeni ile konuşuyorum çok seviyorum İda'yı farklı bir çocuk diyor. Tek sorunu fazla haraketli olmasıymış. Fark derken diye soruyorum hep bir mantıklı açıklama bulabiliyor, yaramazlığına bile diyor ve gülüyor.
Ben 8 yaşındayken ne atomu biliyordum ne de gezegenleri:) Ne kadar gerisindeyiz çocuklarımızın.
Çok geçmiş olsun, sanırım mevsim değişikliği tüm çocukları ve hatta büyükleri esir aldı.
YanıtlaSilZamane çocukları aralarında artık neler konuşuyorlar:)
Simdiki cocuklar harika!
YanıtlaSilMerhaba,
YanıtlaSilBlogların geliştirilmesiyle ilgili olarak yapılan Gencal araştırmasına katkı sağlarsanız memnun olurum.
Saygı ve sevgilerimle.
çok geçmiş olsun kuzuya :(
YanıtlaSilbizim çocuklarımız daha erken bilinçleniyor atom mucizesi :))
hazır İda'dan söz açılmışken, İda Bey'in Babasının telefonunu rica ediyorum efendim. e-postama (ya da havaya üfleyebilirsin)
YanıtlaSilMalum, bazen kayboluyorsun ya:)
Kıyamam geçmiş olsun
YanıtlaSilhiç hastalanmasalar keşke
aslında kjimse hastalanmasa hastalık diye bir şey olmasa
ne ütopik başladım güne di mi...
kristal çocukmuş bunlar..
severim atomunu..
üzüm göz nolucak :)
hehe zamane çocukları bilgileri yüklenmiş geliyorlar bacak kadar boylarıyla alt ediyorlar bazen :)
YanıtlaSilgeçmiş olsun :)
Oy oy oy...Yerim ben onuuu :) ..Çok geçmiş olsun..
YanıtlaSilçok fenalar çok gözlerinden fışkırıyor zekaları o derece...
YanıtlaSilçok geçmiş olsun bu arada nasıl kuzu şimdi?
çok geçmiş olsun, ilkokulda koşup terleseler de değiştirecek, kurulayacak kimseleri yok bunu düşünüyorum ben de. çünkü kızım da çok hareketli ve sırtı hep buz gibi... çok geçmiş olsun idaya :) geleceğe umutla bakmamızın en büyük nedenleri onlar :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ediyorum. Ateşi çıkmıyor antibiyotiğe devam bitince de sanırım artık tüp taktırıp kurtulacağız.
YanıtlaSilKeyfi yerinde çene bol ama bir deri bir kemik kaldı(
hatırlatırım: hareketli olması bir "sorun" değil:D
YanıtlaSilAynı Ebru, ben de aynı senin gibi oğlum hastayken içimden tüm enerjimin çekildiğini hissediyorum, onunla hastalanıp onunla iyileşiyorum ama bir yandan tüm hastalıklarının böyle geçici, basit denebilecek türden olması için dua ediyorum.
YanıtlaSilCumartesi muhabbetini kayda almak harika bir fikir, ablam gizlice çekmiş oğluyla bir dialoglarını, fevkalade güzel bir hatıra olmuştu.
Hareketli olmak bence iyiye işaret, çocuğun normal ve sağlıklı olduğuna işaret. var tabi insanı dehşete düşüren kimi çocuklar, bir yandan bir saniye durmazken bir yandan bağırıp, çağıranlar. İda zaten onlardan çok uzak benim anladığım, öyleyse bir sorun olmadığı benim kanım.
Herşeye mantıklı açıklama bulmaya çalışması güzel ama bulamadığı zamanlar da olacak be Ebrum, ya da bulduğu açıklamalardan hoşnut olmadığı zamanlar.
öpüyorum her ikinizi de...
İda akıllı ve zeki çocuk, bu ayrı konu. Diğer yandan da müfredat değişti, TV'den çok şey öğreniyorlar, vs. vs.
YanıtlaSilKendine haksızlık yapma, diye söylüyorum. :))
Geçmiş olsun, mevsimsel olsa gerek?
YanıtlaSilİda'nın diyaloğuna bittim, çok güzel. Ama bunu bu kadar güzel kılan, ona soru sorma imkanı ve cesareti veren ebeveynler. Devamında ise o güzel soruları bıkmadan sıkılmadan yanıtlayan ebeveynler. Yani herşey ebeveynlerde bitiyor.
Sabrınız, özveriniz ve alakanız için nacizane tebrik ediyorum. Çünkü bu küçük detaylar onların geleceğini etkiliyor, sorgulayan bir birey olarak yetişmelerini sağlıyor.
Gerçekten kendi çocukluğumuza bakınca ne eblek şeylermişiz biz öyle :))
Benim İda'm da biraz hasta gibi bugünlerde... İda'nı kocaman öpüyorum.. ah o enseler yok mu ah onlar.. doyamıyorum hiç ben onlara..:)
YanıtlaSil