Şebnem İşigüzel- Venüs

Doğum günü hediyelerimden biriydi Venüs. Çok sevdiğim, kıymetli birinden hem de. Tavsiyeler de çok olunca öne alıverdim. Çok da haklı bir övgüymüş doğrusu. Karmaşık gibi görünen ama çok net hatta arka kapaktaki söyleyişle; 'kahramanların kendi kafalarına göre çalıp oynadıkları, coşku dolu, müzikal bir roman bu'

Uzun tutmamaya gayret ederek altı çizili yerleri ekleyeceğim. Umarım seversiniz.

'Kusursuzluk varolmamaktır bir bakıma. Çünkü bu alemde hiçbir göz kusursuz bir şey görmemiştir.' (sayfa :13)

'Tanıdığınızı sandığınız bir insanın kendisini ele verdiği şeyleri bulmak, okumak, tanık olmak, duymak büyük bir hazdır.' (sayfa 54)

'Şu hayatta sevdiğiniz bir insana dikkatle bakıvermekten güzeli yoktur.' (sayfa:73)

'Hayatta en büyük acıyı, dile getirilemeyen şeyler verir.' (sayfa 73)

'Sırlar insanların kaburga kemiklerine gizlenir çünkü orası kafes gibidir. Gizlendikleri yerde kuş gibi kanat çırpar dururlar. Özgür kalmak isterler. Sırlar dile düşmek isterler.' (Sayfa 79)

'Oysa bilirim insanın kendisini anlatması ne kadar zordur, ne kadar yalan.' (Sayfa 90)

'Hiçbir kadın kendi kendine delirmez. Kadınları erkekler delirtir. İçinde yaşamak mecburiyetinde bulunduğu cemiyet, hal ve durum. Ama kimileri için delilik kana karışan bir mikrop gibidir. O başka.' (Sayfa 95)

'Kadınlık kanamaktır. Kanaya kanaya ölmektir. Bir ölü gibi yaşamak, yaşamaya çalışmaktır.' (sayfa 96

'Zihin derin bir kuyudur ve hatırlamak o kuyudan ağır ağır su çekmeye benzer.' (Sayfa 110)

'Sizi bir yere götüren ayaklarınız değil, kalbinizdir.' (sayfa 125)

'Sessizliğin sesi vardır. İç alemimizin dili işte o sessizlikte çözülür.' (Sayfa 146)

'Acı çekenin merhamet edeceği kuyruklu yalan. İnsan bir tek kendisine acır. ' (Sayfa 148)

'Hakiki hayatımız uykudur.' (Sayfa 151)

'İnsanın en büyük muamması kendisidir. Ruhudur, ruhunda olup bitenlerdir.' (Sayfa 176)

'İnsanların kendilerini özgür sanmalarının nedeni isteklerinin bilincinde olmaları ama bu isteğe yol açan nedenleri bilmemeleridir.' (Sayfa: 189)

'İnsan en çok beden dağının mücevherlerinden yaralanır. Kalptir orası. Bütün yaraları oradan alırız. Görünmez yaralar. Dikilmez yaralar. Kanamayan ama insanı öldürüp bitiren yaralar.' (sayfa 193)

'Neresinden bakarsanız bakın aslında şu fani dünyada her şey aniden olur. Sanırsınız ki gün geceye yavaş yavaş kavuşuyor, gece sabaha ağır ağır eriyor. Öyle değildir işte, her şey aniden olur. Fani dünyayı yavaş  kılan gözlerimizdeki perdedir.' (Sayfa 218)

'Bazen hayatımızın biricik anında kalmak isteriz. Hatıralarımızın en korunaklı kıyısında.' (sayfa 227)

'Yazmak ruhunuza çakılmış ve pas tutmuş çivileri teker teker sökmek gibidir.' (sayfa 229)